Nitelikli kişi hürriyetinden yoksun kılmak ve kasten yaralama suçlarından sanık ... hakkında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 109/2-3-a, 86/2-3-a, 35,62. maddeleri uyarınca 5 ay 18 gün hapis ve 3 yıl 4 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına, mevcut akıl hastalığı nedeniyle cezai ehliyetinin tam olmadığından bahisle aynı Kanun"un 32/2 ve 57/6. maddeleri gereğince mahkum olduğu hapis cezalarının süresi aynı olmak koşulu ile tamamen akıl hastalarına özgü güvenlik tedbiri olarak uygulanmasına, sanığın bu amaçla yüksek güvenlikli bir sağlık kurumuna yerleştirilerek koruma ve tedavi altına alınmasına dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 23/02/2010 tarihli ve 2009/23 esas, 2010/38 sayılı kararının infazı sırasında, hükümlü hakkındaki hapis cezalarının akıl hastalarına özgü güvenlik tedbiri olarak uygulanmasına gerek olmadığı, 5237 sayılı Kanun"un 57/2. maddesi uyarınca kalan ceza süresinin ceza infaz kurumlarında çekmesinde sakınca olmadığına dair ... Prof. Dr.... Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesince düzenlenen 04/04/2012 tarihli Adli Sağlık Kurulu raporuna istinaden, hükümlü hakkındaki kasten yaralama suçundan verilen hapis cezasının akıl hastalarına özgü güvenlik tedbiri olarak infaz edildiği, kişi hürriyetinden yoksun kılma suçundan tesis edilen 3 yıl 4 ay hapis cezasının ceza infaz kurumunda aynen infazına ilişkin aynı Mahkemenin 05/04/2012 tarihli ve 2012/9 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığının 02/12/2014 gün ve 72358 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11/12/2014 gün ve KYB.2014-395148 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, işlemiş olduğu suçlar yönünden akıl hastalığı nedeniyle fiil ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin kısmen azaldığı tespit edilen hükümlü hakkında kasten yaralama ve kişi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından tesis olunan hapis cezalarının içtima ettirilerek, akıl hastalarına özgü güvenlik tedbiri olarak yüksek güvenlikli sağlık kuruluşunda tedavide geçirilen sürelerin toplam cezadan mahsub edilmesi ile bakiye cezanın ceza infaz kurumunda aynen infazına dair karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, hükümlü aleyhine olacak şekilde akıl hastalarına özgü güvenlik tedbiri olarak yüksek güvenlikli sağlık kuruluşunda geçirilen sürenin kasten yaralama suçundan hükmedilen 5 ay 18 gün hapis cezası hükmünün infazına sayılarak, diğer suçtan verilen 3 yıl 4 ay hapis cezasının aynen infazına karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ile bunun dışında kalan ve ceza hükmü içeren özel ceza yasalarıyla verilen ceza ve güvenlik tedbirlerinin uygulanmasındaki temel ilke ve amaçlar ile infaz şekilleri, infazın ertelenmesi, infazla ilgili kararlar, denetimli serbestlik, kamuya yararlı bir işte çalıştırma, koşullu salıverme, seçenekli yaptırımların uygulanması, tutuklama kararının yerine getirilmesi, özel infaz hükümleri, mükerrirlere özgü infaz rejimi gibi cezaların infazına ilişkin usul ve esasları düzenleyen, temel bir yasa olup, ceza hükmü içeren yasalar uyarınca verilen ceza ve güvenlik tedbirlerinin uygulama usul ve esaslarını düzenleyen ve içerisinde ceza hükmü içeren bir düzenlemenin de yer almadığı temel yasa niteliğindeki bu yasa özel ceza yasası olarak değerlendirilemez.
Yargıtay Dairelerinin süregelen uygulamalarında; infaz edilmekte olan cezaya ilişkin ortaya çıkan infaz sorunlarına ilişkin ihtilafların kanun yolu incelemeleri, infazı yapılan hükümde uygulanan ceza normunun temyiz incelemesini yapan Daireler tarafından yapılmıştır. 5275 sayılı Yasa’nın yürürlüğünden sonra da; Yargıtay 11.C.D.’nin 20/11/2013 gün ve 2013/20450 esas, 2013/17234 karar sayılı, Yargıtay l. C.D.’nin 27/01/2014 gün ve 2014/693-234 E.K. sayılı, Yargıtay 8.C.D.’nin 17/03/2014 gün ve 2014/915-6613 E.K. sayılı ve 10/02/2014 gün ve 2014/913-2593 E.K. sayılı, Yargıtay l0.C.D.’nin 17/02/2014 gün ve 2014/904-1059 E.K. sayılı ve 04/03/2013 gün 2012/28685 esas, 2013/2014 karar sayılı, Yargıtay 4.C.D.’nin 16/01/2014 gün ve 2012/36844 esas 2014/992 karar sayılı, Yargıtay 15.C.D.’nin 24/02/2014 gün ve 2014/2207-3249 E.K. sayılı kararlarda olduğu üzere, 5275 sayılı Yasanın infaz sırasında uygulaması ile ilgili ortaya çıkan hususlar yönünden verilen kararlara ilişkin kanun yolu incelemeleri Yargıtay’ın ilgili suça bakmakla görevli Dairesince yapılmakta, aynı şekilde anılan yasanın 111 ve devamı maddelerinde yer alan tutuklama kararının yerine getirilmesi, tutukluların hakları ve kısıtlayıcı önlemlerle ilişkin yerel mahkemelerce verilen ve temyize konu olmayan kararlar yönünden olağanüstü kanun yoluna başvuruları da yargılama konusunu oluşturan suça bakmakta olan ceza Dairelerince karara bağlanmaktadır.
Bu uygulamanın aksi düşünülecek olursa, Yargıtay’ın ceza dairelerinin tamamının bakmakta olduğu her türlü suç ve kabahatin infazı ile ilgili tüm hukuka aykırılıkların çözümünün Dairemizce yapılması sonucu doğacaktır ki bu da Yargıtay Kanunundaki iş bölümüne ilişkin hükümlere aykırılık teşkil edecektir.
Yargıtay Kanunu"nun 6110 sayılı Kanunla değişik 14.maddesine dayanarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan işbölümüne göre, Dairemizin görevi özel ceza yasalarından veya Kabahatler Kanunu"ndan doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suç ve kabahatlere ilişkin temyiz incelemesi görevinden ibaret olup, Kanun Yararına Bozma talebinin konusu olan dosyanın yapılan incelemesinde;
Kanun yararına bozma talebinin işlemiş olduğu suçlar yönünden akıl hastalığı nedeniyle fiil ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin kısmen azaldığı tespit edilen hükümlü hakkında kasten yaralama ve kişi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından tesis olunan hapis cezalarının içtima ettirilerek, akıl hastalarına özgü güvenlik tedbiri olarak yüksek güvenlikli sağlık kuruluşunda tedavide geçirilen sürelerin toplam cezadan mahsub edilmesi ile bakiye cezanın ceza infaz kurumunda aynen infazına dair karar verilmesine ilişkin olduğu anlaşılmıştır.
Somut olayda; hükümlü hakkında hükmolunan ceza, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununda düzenlenen nitelikli kişi hürriyetinden yoksun kılmak ve kasten yaralama suçlarına ilişkin olup, bu cezanın infaz sırasında uygulanan ve temel yasa özellikleri taşıyan 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun, özel ceza yasası kapsamında değerlendirilemeyeceği cihetle, Kanun Yararına Bozma istemine konu hükmün konusuna ve Yargıtay Kanununun değişik 14.fıkrası ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 19.01.2015 ve 2015/8 sayılı kararına göre, işin incelenmesi Yargıtay Yüksek 14. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğundan, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, Dairemizin görevli olduğuna dair Yargıtay Yüksek 14. Ceza Dairesinin 23/02/2015 tarih ve 2014/12228 Esas-2015/2098 Karar sayılı kararı bulunduğundan görev konusunda uyuşmazlığın çözümü için dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna TEVDİİNE, 09/04/2015 günü oybirliğiyle karar verildi.