Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/11497 Esas 2016/15942 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ile ücret farkı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı ve davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin haklı bir sebep olmaksızın feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin haklı sebeple sonlandırıldığını ve ödenmemiş işçilik alacağı bulunmadığını savunmuştur.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davacı ve davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm temyiz itirazları ile davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının iş sözleşmesinin feshi ve fazla mesai alacağının bulunup bulunmadığı noktalarındadır.
Mahkemenin davacının iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğinin davalı tarafça ispat edilemediği yönündeki gerekçesi yerindedir. Ancak mahkemece gerekçede belirtildiği üzere davacının iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiği dikkate alındığında ihbar tazminatı da hüküm altına alınması gerekli iken reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarının ortalamasına göre davacının bir hafta haftanın dört günü diğer hafta haftanın beş günü 08:00-20:00 20:00-08:00 saatleri arasında çalıştığı ve buna göre haftalık ikibuçuk saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek fazla mesai alacağı hesaplanmıştır. Davacı ve davalı tanıklarının davacının haftanın dört günü belirtilen saatlerde çalıştığını beyan ettikleri anlaşılmaktadır. Davacının tanık beyanlarına göre haftanın dört günü çalışmasının bulunduğu, buna göre fazla mesai yapmadığının kabulü ile fazla mesai alacağı talebinin reddine karar verilmesi gerekli iken yazılı gerekçe ile kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 02.06.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.