Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2016/25090 Esas 2018/3558 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, davacı idare ile bir kısım davalılar vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
K A R A R –
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı idare ile bir kısım davalılar vekillerince temyiz edilmiştir.Arsa niteliğindeki ... mahallesi 6765 parsel sayılı taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesinde ve tespit edilen bedelin bloke ettirilerek hükmün kesinleşmesi beklenmeden davalı tarafa ödenmesine karar verilmesinde yöntem olarak bir isabetsizlik görülmemiştir.Bu nedenle; davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir.Bir kısım davalılar vekillerinin temyiz itirazlarına gelince;
1)Dairemizce 10.07.2017 tarihinde incelenen ve Tapu Kadastro Genel Müdürlüğünün parsel sorgulama sitesinden edinilen bilgilere göre dava konusu taşınmaza çok yakın olan ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2015/441 Esas ve 2016/96 Karar sayılı dosyası kapsamında hüküm verilen ... mahallesi 5864 parsel sayılı taşınmaza aynı kamulaştırma kapsamında ve aynı değerlendirme tarihi itibariyle 248 TL/m² bedel belirlenmiş ve bu bedel Dairemizce de uygun görülmüştür.
Bu durumda; dava konusu taşınmazın konumu ve özellikleri dikkate alındığında, dosya kapsamında bulunan ve dava konusu taşınmazın metrekare bedelini 171 TL/m2 belirleyen bilirkişi raporu inandırıcı görülmemiştir.Bu nedenle dosya bilirkişilere tevdi edilerek yukarıda açıklanan hususlarda ek rapor alınması gerekirken, yetersiz rapora göre hüküm kurulması,
2)Davacı idare harçtan muaf olmadığı halde, muafmış gibi hüküm kurulması, Doğru görülmemiştir.Bir kısım davalılar vekillerinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz edenlerden peşin alınan temyiz harçlarının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 05/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.