Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/553 Esas 2019/2876 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

A)Davacı İstemi:
Dava, davacının, Bağ-Kur sigortalılığının başlangıç tarihinin vergi borçlanmasına göre 18.02.1991 tarihi olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
B)Davalı Cevabı:
Davalı Kurum vekili cevap dilekçesinde özetle; davalı Kurum işleminin usul ve yasaya uygun olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C)İlk Derece Mahkemesi Gerekçesi ve Kararı:
İlk derece mahkemesince "davacı tarafın 18.02.1991-18.11.1991 tarihleri arası Bağ-Kur vergi borçlanması ve tescili için başvurduğu ve borçlanma süresine ilişkin tutarı 07.02.2005 tarihinde yatırdığı" gerekçesi ile "davacının, vergi borçlanmasına göre Bağ-Kur sigortalılık başlangıç tarihinin 18.02.1991 tarihi olduğunun TESPİTİNE, aksi yöndeki kurum işleminin İPTALİNE" karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu;
Davalı Kurum vekili istinaf dilekçesinde özetle; davacının vergi borçlanmasının 18.02.1991-18.11.1991 tarihlerine aktarılmasının 04.10.2000 tarihli 619 sayılı KHK ve 4956 sayılı Yasa uyarınca mümkün olmadığını beyanla yerel mahkeme kararının kaldısılmasına karar verilmesini istemiştir.
D)Bölge Adliye Mahkemesi Gerekçesi ve Kararı:
Bölge Adliye Mahkemesince "1479 sayılı Kanun"un geçici 18. maddesinde belirtilen sürede zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olarak tescili yönünde talebi bulunup Kurum tarafından kabul edilen talep üzerine borçlanma bedelini süresinde ödediği" gerekçesi ile "Davalının istinaf başvurusunun 6100 sayılı yasanın 353/1-b.1 hükmü gereğince ESASTAN REDDİNE" karar verilmiştir.
E)Temyiz:
Davalı Kurum vekili temyiz dilekçesinde özetle; davacının talebinin kabulünün yasa gereği mümkün olmadığını beyanla temyiz yoluna başvurmuştur.
F) Delillerin Değerlendirilmesi ve Gerekçe:
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının 28.02.2003 tarihinde davalı Kuruma intikal eden giriş bildirgesi ile 01.05.2002 tarihinde başlayan vergi mükellefiyetine istinaden 06.01.2003 tarihinden itibaren Bağ-Kur sigortalısı olarak tescil edildiği, 18.02.1991-18.11.1991 ve 01.05.2002-26.11.2008 tarihleri arasında vergi mükellefiyetinin bulunduğu ve ayrıca vergi borçlanmasının süresi içinde ödendiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, davacının Bağ-Kur sigortalılığının 18.02.1991 tarihinde başladığının tespitine karar verilmesi yerinde ise de sigortalılığın vergi mükellefiyetinin sona erdiği tarihe kadar devam edeceğinin ve bu hususun hükümde gösterilmemesinin infazda tereddüt yaratacağının göz önünde bulundurulması gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 Sayılı HMK"nun 370/2 maddesi gereğince hüküm bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 7. HD"nin 22.11.2017 tarih 2017/1596 E 2017/2212 K sayılı başvurunun reddi kararının KALDIRILMASINA, İlk Derece Mahkemesi kararında hükmün 1.fıkrası tamamen silinerek, yerine; "1-Davanın KABULÜ ile,
Davacının, vergi borçlanmasına göre Bağ-Kur sigortalılık başlangıç tarihinin 18.02.1991 tarihi olduğunun ve 18.11.1991 tarihinde sigortalılığın sona erdiğinin TESPİTİNE, aksi yöndeki kurum işleminin İPTALİNE" sözcük ve rakamlarının yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 15.04.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.