Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9937 Esas 2019/4686 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9937
Karar No: 2019/4686
Karar Tarihi: 06.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9937 Esas 2019/4686 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Temyiz sonucunda, sanığa verilen cezanın orantılılık ilkesine aykırı olarak belirlendiği, haksız tahrik hükümlerinde yapılan indirimin yanlış hesaplandığı ve hak yoksunlukları nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirlenmiştir. Bu sebeplerden dolayı, hüküm bozulmuştur ve sanığın kazanılmış hakları saklı tutulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 87/3. maddesi: Kasten yaralamanın vücutta kemik kırılmasına veya çıkığına neden olması halinde, TCK'nin 86/1. maddesine göre belirlenen cezanın, kırık veya çıkığın hayat fonksiyonlarındaki etkisine göre yarısına kadar artırılacağına dair düzenleme.
- 5237 sayılı TCK'nin 86/1. maddesi: Kasten yaralama suçu.
- 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi: Haksız tahrik nedeni ile cezanın indirimi.
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi: Cezaevinde çalıştırma hükümleri.

3. Ceza Dairesi 2018/9937 E. , 2019/4686 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesindeki, kasten yaralamanın vücutta kemik kırılmasına veya çıkığına neden olması halinde, TCK"nin 86/1. maddesine göre belirlenen cezanın, kırık veya çıkığın hayat fonksiyonlarındaki etkisine göre yarısına kadar artırılacağına dair düzenleme karşısında, mağdurdaki kırığın hayat fonksiyonlarına etkisi hafif (2) derece olarak belirlendiği halde, TCK"nin 3. maddesine göre orantılılık ilkesine aykırı olarak sanık hakkında TCK"nin 86/1. maddesine göre belirlenen cezada (1/3) oranında artırım yapılmak suretiyle sanığa fazla ceza verilmesi,
2)Sanığın savunmasına göre mağdurun taşla saldırması üzerine sanığın atılı suçu işlediği gerekçesi ile TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasında, tarafların olaya ilişkin anlatımlarının farklı olması, olayda görgü tanığın bulunmaması ve sanık hakkında alınan sağlık raporunda darp cebir izi bulunmaması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 2002/367 Karar sayılı ilamı gözetilerek, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı hususunun tespit edilememesi nedeniyle, sanık hakkında TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda (1/4) oranında indirim yapılması yerine yazılı şekilde (1/2) oranında indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayini,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakları saklı kalmak kaydı ile 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 06.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.