Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/20727 Esas 2020/19927 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-TCK.nın 270. maddesinde tanımlanan suç üstlenme suçunun oluşması için, failin yetkili makamlara gerçeğe aykırı olarak suçu işlediğini veya suça katıldığını bildirmesi ve üstlenilen fiilin de suç oluşturması gerekir.
Somut olayda, kullandığı araç ile idari yaptırıma tabi olan tek taraflı maddi hasarlı trafik kazasına karışan sanığın, aracı babası olan ...’in kullandığını beyan etmesi şeklinde gerçekleşen eylemde üstlenecek bir suçtan söz edilemeyeceği cihetle, sanığın fiili üstlenmeyi azmettirdiği ...’in üstlendiği fiilinde suç oluşturmadığı anlaşılmakla, sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine hükmedilmesi,
2- Sanığın resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçundan cezalandırılması talebini içeren iddianamede CMK.nın 226. maddesi uyarınca sanığa ek savunma hakkı verilmeden TCK.nın 270/1. madddesi uygulanarak sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
3- Kabule göre de;
A-5237 sayılı TCK.nın 270. maddesinde düzenlenen "suç üstlenme" suçunun hapis cezası öngörmesi ve mahkemece temel cezanın hapis cezası yerine gün para cezası tayin olduğu belirtilerek hüküm kurulması suretiyle infazda karışıklığa neden olunması ve uygulama maddesi olan 5237 sayılı TCK.nın 50/3. maddesi gösterilmeyerek 5271 sayılı CMK.nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
B-5237 sayılı TCK.nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının ""kasten işlenen suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olduğu"" gözetilmeden, sanık hakkında sonuç ceza olarak adli para cezasına hükmedilmesine karşın, anılan maddedeki hak yoksunluklarına hükmedilmesi,
C- 18 TL"den ibaret yargılama giderinin inceleme tarihi itibariyle 6183 sayılı Amme Alacaklılarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarın altında olmasına karşın, sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.12.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.