Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dolandırıcılık suçundan sanık ..."ın, katılan ..."ye yönelik eylemi nedeniyle TCK"nın 157/1, 62, 52/2, 53/1, 55/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 2.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına dair ... 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17.11.2011 tarihli ve 2011/705 E., 2011/640 K. sayılı kararı aleyhine vaki temyiz istemi üzerine hükme yönelik onama talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09.07.2013 tarih ve 15-2012/37387 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmiş, Dairemizin 03.11.2015 tarih ve 2015/3692 E., 2015/5941 K. sayılı kararıyla sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünün onanmasına karar verilmiştir.
6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun"un yürürlüğe girmesi üzerine anılan Kanun"un 99. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesi uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"ndan yapılan itiraz üzerine Dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın itiraz dilekçesinde ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden KABULÜNE,
Dairemizin 03.11.2015 tarih ve 2015/3692 E., 2015/5941 K. sayılı kararının KALDIRILMASINA,
Sanığın daha önce katılanın satışa çıkardığı araca müşteri olduğu ve 5.000 TL meblağında senet vererek aracı satın aldığı, senet bedelinin ödenmemesi üzerine katılanın şikayetçi olduğu ve sanık hakkında dolandırıcılık suçundan dava açıldığı, bu dava devam ederken sanığın katılanı arayarak bir aracın satış vekaletnamesinin kendisinde olduğunu belirtip katılana bu aracı satmak ve borcunu da satış bedelinden mahsup etmek istediğini söylediği, 15.000 TL karşılığında anlaştıkları, katılanın sanığa 3.000 TL ve 7.000 TL olmak üzere toplam 10.000 TL para verip aracı teslim aldığı, devir işlemleri için sanığı aradığında ise ulaşamadığı ve yapılan araştırmada sanığın aracı bir arkadaşından emanet olarak aldığı, satış vekaletnamesinin olmadığı, aracın katılana tesliminden dört gün sonra noter satışı ile satılmış olduğu anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5271 sayılı TCK"nın 55/1. maddesinin son cümlesinde yer alan “Bu fıkra hükmüne göre müsadere kararı verilebilmesi için, maddi menfaatin suçun mağduruna iade edilememesi gerekir.” hükmü karşısında, katılanın aracı teslim almak için sanığa verdiği 10.000 TL"nin hukuk davası yoluyla sanıktan alınmasının olanaklı olduğu gözetilmeden kazanç müsaderesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden kazanç müsaderesine ilişkin “Suçun işlenmesiyle elde edilen ve katılana iade edilmemiş olan 10.000 TL"nin sanık ..."dan 5237 sayılı TCK"nın 55/1. maddesine göre müsaderesi ile katılan ..."ye iadesine” fıkrasının tamamen çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.