Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/8702 Esas 2019/3067 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8702
Karar No: 2019/3067
Karar Tarihi: 14.03.2019

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/8702 Esas 2019/3067 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tefecilik suçundan sanığın mahkumiyetine karar vermiş ancak yapılan incelemeler sonucunda suç unsurlarının oluşmadığı anlaşılmıştır. Mahkeme, sanığın beraat etmesine karar vermiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanmış olduğu için TCK'nın 53/1. maddesiyle ilgili yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kararın sonrasında, sanığa adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceği bildirilmesine karar verilmiştir. Dosyada yer alan senetler hakkında ise herhangi bir karar verilmemiştir. Kanunlara aykırılıkların olduğu gerekçesiyle, hüküm 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
-TCK'nın 241. maddesi (tefecilik suçu)
-TCK'nın 53/1. maddesi (yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu)
-6545 sayılı Yasaya göre, 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği (81. madde)

5. Ceza Dairesi 2015/8702 E. , 2019/3067 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın katılana faiz karşılığı ödünç para verdiği gerekçesiyle tefecilik suçundan mahkumiyetine karar verilmiş ise de; TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için, kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin gerektiği ancak tarafların ve tanıkların beyanları ile iddianame anlatımı dikkate alındığında, katılanın sanıktan tır çekicisi ve dorse satın aldığı, karşılığında bir miktar peşinat verip geri kalan 14.500 Euro"yu yüzde elli faizli olarak 24 ay vadeli şekilde ödeme konusunda anlaştıkları, borcun mal alımından kaynaklandığı, ödünç para verme unsurunun bulunmadığı ve sanığa yüklenen suçun yasal unsurlarının oluşmadığı anlaşıldığından, yüklenen suçtan beraati yerine yanılgılı değerlendirme sonucunda yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle TCK"nın 53/1. maddesiyle ilgili yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa bildirilmesine karar verilmesi,
Dosya içinde bulunan 2, 3, 4, 5 ve 7 no"lu 1.700 TL bedelli senet asılları hakkında olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.