20. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/10506 Karar No: 2014/2044
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2013/10506 Esas 2014/2044 Karar Sayılı İlamı
20. Hukuk Dairesi 2013/10506 E. , 2014/2044 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı ... Anonim Ortaklığı vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur. Ret talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü: K A R A R Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı vekili tarafından 28.08.2013 havale tarihli dilekçe ile "...Hâkim hakkında Hakimler ve Savcılar yüksek Kurulu"na şikayette bulunulduğundan HMK 36/1-d maddesi gereğince aralarında husumet oluştuğu...” gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur. Reddedilen Hâkim Ahmet Sırrı Ulaş (21910)"ın, talebin reddinin gerektiği yönündeki görüşü üzerine dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin reddine ve ret talebinde bulunan davacının HMK"nun 42/4. maddesi gereğince 2.500.- TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar, davalı vekili Av. Aylin Yenilmez Bilgen tarafından temyiz edilmiştir. İncelenen dosya kapsamına göre, hâkimin reddi için ileri sürülen hususlar H.M.K.’nun 36. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden değildir ve yargılamanın devamı sırasında taraflardan birinin mahkeme hâkimi hakkında şikayette bulunması veya aleyhine dava açması, H.M.K.’nun 36/1-d maddesinde belirtilen “davalı olmak” anlamında yorumlanamaz. Aksine bir yorum, yargılama yapan tüm hâkimlerin kötü niyetli taraflarca reddedilmesini kolaylaştıracağı gibi, bu hakkı kötüye kullanmak isteyenlerin davranışını da korumak anlamına gelir. Hiçbir hukuk kuralı, kötü niyetliyi korumaz. Aksini kabul etmek, kötü niyetli kişilerce açılacak uydurma dava ve şikayetler sonucu, davaya bakan hâkimlerin sağlıklı, baskıdan uzak ve hür iradeleri ile görev yapmalarına engel olacağı gibi, tabiî hâkim ilkesini de zedeleyecektir. Bu nedenle, konuyu inceleyen mercinin H.M.K.’nun 36/1-d. maddesi hükmünü yorumlaması usûl ve kanunlara uygun görülmüştür. Ancak; H.M.K."nun 42/4. maddesi uyarınca disiplin para cezasının, reddi hâkim talebinde bulunan davalı tarafa verilmesi gerekirken, merci kararında “davacı” taraf aleyhine verilmesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; merci karar fıkrasının 2. bendinde yer alan “Davacının” ibaresi kaldırılarak, bunun yerine, “Reddi hâkim talebinde bulunan davalı ... Anonim Ortaklığının” ibaresi yazılmak suretiyle düzeltilmesine ve hüküm 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K.’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 18/02/2014 günü oy birliği ile karar verildi.