MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Ret talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Vesayet ve vasi davası sırasında davacı vekili tarafından 05.06.2013 tarihli celsedeki imzalı beyanı ve 17.06.2013 tarihli dilekçe ile "...Davada 1 yıla yaklaşılmasına rağmen vasi tayini yapılmadığı, 18. Hukuk Dairesinin vasi atanması yönünde karar verdiği, Demans sebebiyle vesayet altına alınması gereken bir şahsın kendi iradesi ile vekâletname çıkartmasının mümkün olmadığı, hâkimin bu hususu gözardı ederek kısıtlı adayı vekilinin mahkemeyi yönlendirmesine, her talebinin ara karar olarak yerine getirilmesine ve yargılamayı çekişmeli hale getirmesine önayak olduğu, böylelikle tarafsız hareket etmediği...” gerekçeleriyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen Hâkim Serkan Özgüngör (125506) "ün, talebin reddinin gerektiği yönündeki görüşü üzerine dosyayı inceleyen merci tarafından, HMK"nun 41. maddesi gereğince reddi hâkim talebinin reddine ve ret talebinde bulunan tarafın herbirinin HMK"nun 42/4. maddesi gereğince ayrı ayrı 1.000.-TL disiplin para cezası ile cezalandırılmalarına ilişkin verilen karar, davacı vekilleri Av. ... ve Av. Namık Yıldız tarafından temyiz edilmiştir.
1) İncelenen dosya kapsamına göre, hâkimin reddi için ileri sürülen hususlar H.M.K.’nun 36. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden değildir. Açıklanan nedenlerle hükmün esasına yönelik temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2) Davacı vekillerinin para cezasına yönelik temyiz itirazlarına gelince; davacı vekilleri, duruşmayı müvekkili adına takip ettiğine ve reddi hâkim talebini de müvekkili adına, vekâletnamelerindeki özel yetkiye dayanarak yaptıklarına göre, davacı asil yerine vekilin para cezası ile yükümlü tutulması usûl ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ: 1) Yukarıda birinci bentde açıklanan nedenlerle; davacı vekillerinin işin esasına yönelik temyiz itirazlarının REDDİNE;
2) İkinci bentde açıklanan nedenlerle; davacı vekillerinin para cezasına yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün bu bölümünün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 18/02/2014 günü oy birliği ile karar verildi.