Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1806 Esas 2020/9314 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1806
Karar No: 2020/9314
Karar Tarihi: 23.09.2020

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1806 Esas 2020/9314 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir çocuk hakkında mala zarar verme, hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkumiyet kararı verdi. Çocuk, mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezası nedeniyle temyiz isteminde bulunamadı. Hırsızlık suçundan ise belirlenen cezada hesap hatası yapıldığı tespit edilse de, aleyhine bir bozma talebi olmadığından mahkumiyet kararı onandı. Kanun maddeleri ise şöyle:
- 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 143, 31/3 ve 62. maddeleri.

2. Ceza Dairesi 2020/1806 E. , 2020/9314 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1) Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
Hırsızlık suçundan hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143, 31/3 maddeleri uyarınca belirlenen 1 yıl 8 ay hapis cezasından aynı Kanun’un 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken 1 yıl 4 ay 20 gün yerine hesap hatası sonucu 1 yıl 4 ay 10 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle suça sürüklenen çocuk hakkıda eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 23/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.