MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki ihtiyati haciz istemine dayalı davanın yapılan yargılaması sırasında ihtiyati haciz isteminde mahkemenin görevsiz olduğu gerekçesiyle talebin reddine dair kararın süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

İhtiyati haciz isteyen banka vekili, borçlunun bankadan alarak kullandığı kredi kartına ait borçları ödemediğini, mal kaçırma girişiminde bulunduğunu öğrendiklerini ileri sürerek borçlunun menkul ve gayrimenkul malları ile 3.şahıslardaki hak ve alacaklarının ihtiyaten haczine karar verilmesini istemiştir.
Borçlu, cevap vermemiştir.
Mahkemece, görevli mahkemenin Ticaret Mahkemesi olduğu gerekçesiyle ihtiyatı haciz talebinin reddine karar verilmiş, karar ihtiyati haciz isteyen tarafından temyiz edilmiştir.
1-5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunun “Yetkili Mahkeme ve Merciler” başlıklı 44. maddesinde “Bu Kanunun uygulanmasıyla ilgili uyuşmazlıklarda kart hamilinin tüketici olması halinde, 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 22 nci ve 23 üncü maddesi hükümleri uygulanır. Kart çıkaran kuruluşlar tarafından kart hamilleri aleyhine açılacak davalarda 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun görev ve yetkiye ilişkin hükümleri uygulanır.” düzenlemesine yer verilmiş; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunun 447/2 maddesinde ise “Mevzuatta, yürürlükten kaldırılan 18/6/1927 tarihli ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununa yapılan yollamalar, Hukuk Muhakemeleri Kanununun bu hükümlerin karşılığını oluşturan
maddelerine yapılmış sayılır.” hükmü düzenlenmiştir. Dolayısıyla; 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunun 44/2. maddesi gereğince, kredi kartı veren kuruluş olan banka tarafından talep edilen iş bu ihtiyati haciz istemine genel mahkeme olarak bakılması gerekirken, yazılı şekilde görevsizlik kararı verilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bozmayı gerektirir.
2- Bozma sebep ve şekline göre alacaklı Banka vekilinin, sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, ikinci bent gereğince sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, 6.2.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.