Esas No: 2020/28900
Karar No: 2022/10003
Karar Tarihi: 23.05.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28900 Esas 2022/10003 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir hırsızlık davasında, sanıkların suç ortakları ile birlikte banka soygunu gerçekleştirdiği tespit edilmiş ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından da belirtilen üzere, sanığın hırsızlık suçundan pişmanlık duyması için mağdurlardan yağmalanan paraların kolluk görevlilerince yapılan aramadan önce sanık tarafından çıkarılmamış olması gerekmektedir. Dolayısıyla, sanıkların suça konu olan parayı aramadan önce sivil polis memurlarına verdiği tespit edildiği için pişmanlıktan bahsedilememiştir. Temyiz itirazları reddedilerek hükümler onanmış ve TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanmıştır. İnfaz aşamasında ise, 7242 sayılı kanun ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nun 168. maddesi
- TCK’nın 53. maddesi
- 7242 sayılı kanunun 10. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.03.2014 tarihli ve 2013/6-798 E., 2014/146 K. sayılı kararında “mağdurlardan yağmalanan paraların kolluk görevlilerince yapılacak aramadan hemen önce sanık tarafından cebinden çıkarılıp verilmiş olması karşısında, sanığın 5237 sayılı TCK'nun 168. maddesi anlamında pişmanlığından söz edilemeyeceğinin” belirtildiğinin ve somut olayda da sanıkların bankaya gelen sivil polis memurlarının yanlarına gelmeleri üzerine aramadan önce suça konu parayı verdiklerinin anlaşılması karşısında, mahkemenin kabul ve değerlendirmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin görüşe iştirak edilmemiş, TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA, 23.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
