MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; davalının mecburi hizmet yükümlülüğünü tamamlamadan Türk Silahlı Kuvvetlerinden ayrıldığını, 926 sayılı Türk Silahlı Kuvvetleri Personel Kanunu"nun 12. maddesi ve 17.12.2005 tarihli Türk Silahlı Kuvvetleri Personelinin Öğrenim, Eğitim ve Yetiştirme Masraflarının Tespitine Dair Yönetmelik hükümlerine göre, davalının 3189 günlük eksik hizmet yükümlülüğü sebebiyle 16.884,02 TL borcu bulunduğunu ileri sürerek, 16.884,02 TL’nin yasal faizi ile birlikte davalı taraftan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı; davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davanın kısmen kabulü ile, 9.327,53 TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı taraftan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine, karar verilmiş; hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, 926 sayılı Türk Silahlı Kuvvetleri Personel Kanunu"ndan kaynaklanan eğitim ve öğretim alacağının tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, davalının bilirkişi raporuna itiraz etmediği de dikkate alınarak, davalının mecburi hizmet yükümlülüğünün 15 yıl olduğunu kabul ederek değerlendirme yapan bilirkişi raporunu doğrultusunda, davacının ana para alacağı olarak 8.473,03 TL ile davalının temerrüde düştüğü tarih ile dava tarihi arasında işleyen 854,50 TL faiz alacağı olmak üzere toplam 9.327,53 TL alacağın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
6318 sayılı Kanunun 47. maddesi ile 926 sayılı Kanunun 112. maddesinin 1. fıkrasında muvazzaf subay ve astsubaylar, subay ve astsubay nasbedildikleri tarihten itibaren 15 yıl hizmet etmedikçe istifa edemeyecekleri ile ilgili düzenlemede yer alan 15 yıl ibaresi 22.05.2012 tarihinde 10 yıl olarak değiştirilmiş, 02.01.2017 tarihli ve 681 sayılı KHK’nın 29. maddesiyle bu maddenin 1. fıkrasında yer alan 10 yıl ibaresi tekrar 15 yıl olarak
düzenlenmiştir. Ancak dava açılmadan önce yürürlüğe giren ve tamamlanmamış hukuki durumlar nedeniyle değişen ve lehe olan sonraki kanun hükümlerinin davalıya uygulanması gerektiğinden, mecburi hizmet süresinin 10 yıl olduğu kabul edilerek değerlendirme yapılması gerekmektedir. Mahkemece açıklanan bu husus gözetilmeksizin, mecburi hizmet süresinin 15 yıl olduğu kabul edilerek yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
Kabule göre de, Türk Borçlar Kanunu’nun 121/3. maddesinde düzenlenen, uygulamada “faize faiz yürütme yasağı” olarak da bilinen, kamu düzeni ile ilgili olması sebebiyle mahkemece resen gözetilmesi gereken, temerrüt faizine ayrıcı temerrüt faizi yürütülemeyeceğine ilişkin kurala aykırı olarak, ana para alacağına işlemiş faiz eklenmek suretiyle toplam alacağın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesi de doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın HUMK"nın 428. maddesi gereğince temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nın geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nın 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 09/12/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.