Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/13352 Esas 2014/5321 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname no : 9 - 2011/127827
Mahkemesi : Ankara 9. Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 09.11.2010
Numarası : 2010/45-2010/1361
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ile katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ceza miktarına ilişkin temyiz itirazları ile katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü ailevi bir sebepten dolayı katılanın ailesi ile sanığın ailesinin kavga ettikleri, kavga esnasında katılanın babasının silahla ateş ederek, sanığın babasını yaraladığı olaydan dolayı katılana karşı husumeti bulunan sanığın, kavgadan bir saat sonra kaldırımda yürüyen katılana çarparak, basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek, kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaraladığı, olaydan sonra tutulan kaza tespit tutanağında, sanığın seyri sırasında bilinmeyen bir nedenle sola 8,5 metre freni müteakip yaya kaldırımında bulunan yaya katılana çarptığının belirlendiği ve katılanın da kollukta alınan ifadesinde, olay günü sanığın abisi ile kavga ettiğini, yaklaşık bir buçuk saat sonra babası ile yardım için dağıtılan kömürü almaya giderlerken, sanığın gelip hızla kaldırımda kendilerine çarptığını beyan etmesi, sanığın da aradaki husumeti inkar etmemesi karşısında, sanığın eyleminin TCK"nın 86/1-3. maddesi kapsamında bulunup bulunmadığının takdir ve değerlendirmesi dolayısıyla suç için öngörülen cezanın türü ve süresi yönünden inceleme yapmanın 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun 12. maddesi uyarınca Asliye Ceza Mahkemesinin görevine girdiği, bu nedenle de görevsizlik kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04.03.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.