Tebliğname no : 12 - 2012/95410
Mahkemesi : İstanbul Anadolu 4. Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 17.11.2011
Numarası : 2010/484-2011/549
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafilerinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık O.. K.."ın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık O.. K.."ın sahibi ve işleticisi olduğu hamamda zaman zaman odun taşıma ve kazanı yakma işiyle uğraşan ölen T.. G.."in olay günü kazanı yakmak için 76 cm yükseklikte, 80 cm genişlikte ve 15 metre uzunluktaki menfezden sürünerek içeri girdiği, hamam kazanının yakılması işi ile ilgilendiği sırada, temizlenmeyen borudan geri gelen dumanın içeri dolması neticesinde yoğun dumana maruz kaldığı ve karbonmonoksit zehirlenmesi sonucu öldüğü olayda hamamın işleticisi olan sanık O.. K.."ın asli kusurlu olduğunun kabulünde ve asgari hadden uzaklaşılarak ceza tayininde bir isabetsizlik bulunmamakta ise de, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4 madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerektiği gözetilmeden, 2 yıl ile 6 yıl arasında hapis cezası tayin ve takdir etmek durumunda olan yerel mahkemece, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek, adalet ve hakkaniyete uygun düşmeyecek biçimde, en üst hadden temel hapis cezası belirlenmesi suretiyle sanığa fazla ceza tayini,
2- Sanık M.. K.."ın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanıklar O.. K.. ile M.. K.."ın baba oğul oldukları olayın meydana geldiği hamamın 15.12.1989 tarih 203 sayılı ruhsatına göre iş yerinin asıl sahibi ve işleticisinin sanık O.. K.. olduğu olay günü sanık O.. K.."ın memlekette olması nedeniyle oğlu olan diğer sanık M.. K.."ın geçici olarak işyerinde bulunduğu sırada düzenli biçimde kazan temizlenmemesi nedeniyle meydana gelen olayda gerçek sahibi ve işletici olmayan sanığa kusur izafe edilemeyeceği gözetilip beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle, TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerektiği gözetilmeden, 2 yıl ve 6 yıl arasında hapis cezası tayin ve takdir etmek durumunda olan yerel mahkemece, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek, adalet ve hakkaniyete uygun düşmeyecek biçimde, en üst hadden temel hapis cezası belirlenmesi suretiyle sanığa fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sanıklar hakkındaki mahkumiyet hükümlerinin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.