Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 29.05.2018 tarihli, 2017/2955 Esas, 2018/1558 Karar sayılı "düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin karar davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Vezirköprü Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/87 Esas – 2016/17 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının resmi belgede sahtecilik suçundan ceza evinde fazla hükümlü kaldığı gerekçesi ile 224.860 TL maddi, 250.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 36.692,62 TL maddi, 45.000 TL manevi tazminatın şartla tahliye tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda maddi tazminatın 36.480,55 TL’ye indirilmesi suretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tazminat talebinin dayanağı olan Vezirköprü Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/87 Esas – 2016/17 Karar sayılı ceza dosyasının incelenmesinde; davacıın Vezirköprü Ağır Ceza Mahkemesi 29/01/2016 tarih 2006/59 Esas 2010/104 Karar sayılı ilamı ile 55 Yıl 24 Ay 116 Gün hapis cezasına mahkumiyetine karar verildiği, bu kararın Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 11.04.2012 tarih ve 2012/5086 Esas 2012/5317 Karar sayılı düzelterek onama kararı ile kesinleşmesi üzerine davacı vekili tarafından yapılan yargılanmanın yenilenmesi ve infazın durdurulması başvurunun Yargıtay 11. Ceza Dairesi tarafından 25.06.2015 tarihinde kabul edilerek davacının tahliyesine karar verildiği, dosyanın bozularak tekrardan yargılanma yapılmak üzere mahkemesine gönderildiği, yeniden yapılan yargılama sonucunda davacının Vezirköprü Ağır Ceza Mahkemesinin 15.01.2016 tarih 2015/87 Esas 2016/17 karar sayılı ilamı ile 9 yıl 4 ay hapis cezasına mahkumiyetine karar verildiği, davacı hakkındaki aynı suça konu bir başka dava dosyası olan Vezirköprü Ağır Ceza Mahkemesinin 06.07.2011 tarih, 2011/5 Esas, 2011/140 Karar sayılı ilamı ile 2 yıl 6 ay hapis cezasına mahkum edildiği, Vezirköprü Ağır Ceza Mahkemesinin 2016/145 Değişik iş sayılı kararı ile davacı hakkındaki mahkumiyet hükümlerinin 11 yıl 10 ay hapis cezası olarak içtimasına karar verildiği, Vezirköprü Cumhuriyet Başsavcılığının 2016/352 numaralı müddetnamesine göre davacının bu suçlardan şartla tahliye tarihinin, 21.10.2011, bihakkın tahliye tarihinin 21.10.2018 olduğu, 5271 sayılı CMK’nın 141/1-f maddesinde “ Mahkûm olup da gözaltı ve tutuklulukta geçirdiği süreleri, hükümlülük sürelerinden fazla olan veya işlediği suç için kanunda öngörülen cezanın sadece para cezası olması nedeniyle zorunlu olarak bu cezayla cezalandırılan ” şeklideki düzenlemeye göre bihakkın tahliyeden fazla olan tutukluluk süresinin tazminata haz kazandıracağı dikkate alındığında, 25.06.2015 tarihinde infazın durdurulması nedeniyle tahliye edilen davacının hükümlülükten fazla tutukluluğunun bulunmadığı anlaşılmakla tazminat şartları oluşmayan davanın reddine karar verilmesi gerekirken, delillerinin takdirinde hataya düşülerek şartla tahliye tarihinden fazla süre için davanın kabulüne karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 29.05.2018 tarihli, 2017/2955 Esas, 2018/1558 Karar sayılı "düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" dair hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2. madde ve fıkrası uyarınca BOZULMASINA; bozma kararı doğrultusunda işlem yapılmak üzere 5271 sayılı CMK"nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/2. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Amasya Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 14.06.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.