Kasten yaralama - basit yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18543 Esas 2020/1950 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, basit yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık ... hakkında hakaret suçu nedeniyle verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair karara ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
2)Sanık ... hakkında basit yaralama suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin karar ile katılan sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
a)Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; olay tarihinde taraflar arasında çıkan tartışmanın kavgaya dönüşmesi ile sanığın da katılan ..."ı elleriyle vurmak suretiyle adli raporuna göre sol omuz başı ve sol kolda yüzeyel kızarıklık olacak şekilde yaraladığı olayda; 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin de tartışılarak sanık ... hakkında, üzerine atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken eylemin meşru savunma sınırları içerisinde kaldığından söz edilerek beraat kararı verilmesi,
b)Olayın başlangıcının taraflarca farklı anlatılması nedeniyle dosya içeriğine göre ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı anlaşılamadığından sanık ... hakkında TCK"nin 29. maddesinde yer alan haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışmasız bırakılması,
Kabule göre de;
c)Sanık ..."ın eyleminin meşru müdafaa kapsamında kaldığının kabulü karşısında, 5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
ç)Sanık ... hakkında kurulan hükümde; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.