Kasten öldürmeye teşebbüs - silahla görevi yaptırmamak için direnme - 6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/757 Esas 2019/1695 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, silahla görevi yaptırmamak için direnme, 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : 1- Kasten öldürmeye teşebbüs suçundan; TCK"nin 81, 35, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası,
2- Görevi yaptırmamak için direnme suçundan; TCK"nin 265/1-4, 62, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası,
3- 6136 sayılı Kanunun 13/1, TCK"nin 62, 52, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 1.000.- TL. adli para cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık hakkında; mağdur ...’a yönelik kasten yaralama suçundan 5271 sayılı CMK"nin 223/2-e maddesi uyarınca beraatine ilişkin hükme yönelik gerekçeye yönelmeyen ve bu nedenle sanığın hukuki yararı bulunmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Sanığın, olay sırasında kolluk görevlilerinin kendisine müdahale etmesini engellemek amaçlı hayava silahla bir el ateş etmesi şeklindeki eylemi nedeniyle, mağdurlar ..., İsmail ve Hakan’a karşı silahla görevi yaptırmamak için direnme suçundan sanık hakkında kurulan hükümde 5237 sayılı TCK’nin 43/2. maddesinde tanımlı zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması hususu aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık hakkında; mağdur ...’ı kasten öldürmeye teşebbüs, silahla görevi yaptırmamak için direnme ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına göre suçların niteliği tayin kasten öldürmeye teşebbüs suçu açısından tahrike ve takdire ilişkin, diğer suçlar bakımından takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme ve eleştiri nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; bir nedene daynmayan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulamalar kanuna aykırı ise de; bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"un 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkralarının mahsus bölümlerinde yer alan TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK"nin 53/1-2-3. maddesinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 19/03/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.