
Esas No: 2015/12719
Karar No: 2016/15865
Karar Tarihi: 01.06.2016
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/12719 Esas 2016/15865 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, yıllık izin ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı ve davalı ... ile davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalılar işveren nezdinde işçi olarak kesintisiz çalıştığını, geçmiş dönemde mevsimlik çalıştığı gösterilse dahi çalışmanın mevsimlik olmadığını ve buna bağlı olarak yıllık izin ücreti alacağı olduğunu iddia ederek bunun tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı ... yönünden husumet yokluğundan davanın reddine, davacının yıllık izin ücreti alacağı olduğu gerekçesiyle de diğer davalı yönünden davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı ... vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda davacının mevsimlik olarak çalışmadığı belirlenen 1999 yılından itibaren bütün süre için yıllık izin ücreti hesaplanmıştır. Ancak Dairemize göre sadece üçyüzotuz günü geçen çalışmanın olduğu yıl yapılan çalışma mevsimlik değildir. Buna göre sadece 1999 yılı için ve talebe göre de daimi kadroya geçişten fesih tarihine kadar yıllık izin ücreti ayrı ayrı hesap edilerek sonucuna göre karar verilmelidir. Bunun yapılmayarak fazladan yıllık izin ücretine karar verilmesi isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 01.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.