Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/32316 Esas 2022/10174 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 61 maddesi gereğince meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak hırsızlık suçundan hüküm kurulurken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği gözetilmemesi suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilirken, adli sicil kaydındaki mahkumiyetlerden en ağır ilam olan Bakırköy 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.06.2011 tarihinde yerine getirilen 2003/613 Esas 2005/87 Karar sayılı ilamındaki yağma suçundan hükmedilen 5 yıl hapis cezasının tekerrüre esas alınması gerekirken, hem Büyükçekmece 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.01.2011 tarihinde yerine getirilen 2003/2255 Esas 2006/59 Karar sayılı 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d maddesinden hükmedilen 3 yıl hapis cezasına dair ilamı, hem de Bakırköy 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.06.2011 tarihinde yerine getirilen 2003/613 Esas 2005/87 Karar sayılı ilamı tekerrüre esas alınmış ise de, daha ağır olması nedeniyle tekerrüre esas alınması gereken ilamda belirlenen denetim süresinin bitiminde ceza infaz edilmiş sayılacağından, infaz tarihinden itibaren TCK'nın 58/2-b maddesinde öngörülen 3 yıllık süre sona erdikten sonra inceleme konusu suçun işlendiğinin ve bu ilam nedeniyle tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının, sanığın tekerrüre esas başkaca bir sabıkasının da bulunmadığının anlaşılması karşısında, kurulan hükümlerde sanığın mükerrerliğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları, bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan sanık hakkındaki hükümler fıkralarından “5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların çıkarılmasına” karar verilmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verilmiştir.