Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/6893 Esas 2020/19920 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6893
Karar No: 2020/19920
Karar Tarihi: 17.12.2020

Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/6893 Esas 2020/19920 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hakaret suçundan adli para cezası verilmiş ve bu ceza kesinlik kazanmıştır. Bu nedenle sanığın temyiz talebi reddedilmiştir. Ancak, sanık hakkında Genel Güvenliğin Kasten Tehlikeye Düşürülmesi suçundan verilen karar, yanlış bir şekilde yakarak mala zarar verme suçu şeklinde hüküm kurulması nedeniyle bozulmuştur.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 151/1. ve 152/2-a maddeleri, yakarak mala zarar verme suçunu düzenlemektedir. Ayrıca, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 2. madde, adli para cezasının kesinleşmesi hakkında hüküm getirmiştir. Sanığın temyiz itirazı, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi uyarınca hareket edilmesi gereken CMUK.nın 317. maddesi doğrultusunda reddedilmiştir. Hükmün bozulması nedeniyle ise 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi ve 326/son maddesi esas alınarak yeniden değerlendirilecektir.

8. Ceza Dairesi 2020/6893 E. , 2020/19920 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Hakaret suçundan tayin edilen adli para cezasının nevine ve miktarına göre hüküm, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanık hakkında Genel Güvenliğin Kasten Tehlikeye Düşürülmesi suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde ise;
Sanığın, olay tarihinde ayrı yaşadığı ve husumet beslediği eşi ...’ın babasına ait ikametin üst katında bulunduğu sırada giriş katına plastik benzin şişesi atmak suretiyle yakması şeklinde gerçekleşen eylemin, 5237 sayılı TCK.nın 151/1. ve 152/2-a maddesinde düzenlenen yakarak mala zarar verme suçunu oluşturacağı gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi ve 326/son maddesinden doğan kazanılmış hakları saklı kalmak üzere BOZULMASINA, 17.12.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.