MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ile yıllık izin ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işverenin Rusya şantiyesinde işçi olarak kesintisiz çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı tarafından haksız feshedildiğini iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğinin işverence ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Öncelikle davalı vekili yemin deliline dayanmış ve davalı tarafından iş sözleşmesinin sona ermesi ile yıllık izin konusunda davacıya yemin teklif edilmiş olmasına rağmen herhangi bir gerekçe belirtilmeksizin bu teklifin yerine getirilmediği görülmektedir. Yemin delili toplanmaksızın ve hukuki dinlenilme hakkı ihlal edilerek eksik dosya kapsamına göre karar verilmesi hatalıdır.
3-Ayrıca davacının iş sözleşmesinde fazla çalışmaların ücretin içinde olduğu kararlaştırılmıştır. Dairemizce yerleşik olarak uygulandığı üzere bu hükümler geçerli olmakla beraber bu hükümde kararlaştırılan fazla çalışmalar yıllık ikiyüzyetmiş saatle sınırlıdır. Mahkemece bu hüküm dikkate alınmaksızın fazla çalışma ücreti hesaplanmıştır. Oysa yıllık ikiyüzyetmiş saat fazla çalışma ücreti ücretin içinde olduğundan bunun hesaplamadan düşülmesi gereklidir.
4-Diğer taraftan 6100 Sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesinin 1. fıkrası uyarınca “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.”
Somut olayda davacı tarafından aylık 180,00 USD yemek ücreti olduğunu iddia edilmesi karşısında bilirkişice 301,00 USD aylık yemek ücretinin hesaba esas alınması talep aşımı olup, karar bu yönden hatalıdır.
5-Nihayet davacının iddia ettiği çalışma süresi içinde Türkiye’de olduğu zamanlar bulunmaktadır. Yurda giriş ve çıkış kayıtlarına göre Türkiye’de bulunan zamanların yıllık izine mi yoksa ücretsiz izne mi dayalı olduğu araştırılarak yıllık izne dayalı ise bunun yıllık izin ücretinin hesabında, ücretsiz izne dayalı ise davacının kıdem tazminatına esas hizmet süresinde dikkate alınması gereklidir. Eksik inceleme ile karar verilmesi hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 01.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.