Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/19944 Esas 2013/5696 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/19944
Karar No: 2013/5696
Karar Tarihi: 11.03.2013

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/19944 Esas 2013/5696 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, sanıkların hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetleri kararlaştırılmıştır. Sanıkların temyiz itirazları reddedilmiş ve hükmün usul ve kanuna uygun bulunduğu teyit edilmiştir. Ancak hükümlü hakkında daha önce temyiz edilmeyen ve kesinleşmiş bir hüküm bulunduğundan, ikinci hüküm hukuki bir değere sahip olmadığı gerekçesiyle isteme aykırı olarak reddedilmiştir. Kararda, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca hükümlünün konusu bulunmayan temyiz itirazı REDDEDİLMİŞTİR. Kanun maddeleri açısından detaylı bir inceleme yapılmadığı için bu soruya cevap verilememektedir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2012/19944 E. , 2013/5696 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I- Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar ... ve ..."nin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II- Hükümlü ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Hükümlü hakkında kurulan 31/12/2004 gün ve 2001/1166 Esas 2004/3307 Karar sayılı önceki hükmün temyiz edilmeksizin kesinleştiğinin anlaşılması karşısında; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.09.2007 günlü, 2007/125-186 sayılı kararında açıklandığı gibi, adı geçen hükümlü hakkındaki temyiz edilmeksizin kesinleşen ilk hüküm, ancak suç tarihinden sonra yürürlüğe giren yasalar yönünden uyarlama yargısının konusu olabilir ve genel yargı ile uyarlama yargısı birlikte yürütülemez.
Hükümlü hakkındaki kararın kesinleşmesinden sonra, aynı dosyada sanık olan ... ve ..."ye ilişkin ilk hükmün, adı geçen sanıklar tarafından temyiz edilmesi ve Yargıtay 6. Ceza Dairesi"nin 5237 sayılı Yasa hükümleri uyarınca değerlendirme yapılması için vermiş olduğu bozma kararı üzerine, hakkında hüküm kesinleşmiş olan ..."in tekrar yargılama sürecine dahil edilerek, ikinci hükmün kurulduğu anlaşılmaktadır. Kurulan bu ikinci hüküm, hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğundan, hukuken varlık kazanmayan bir kararın temyiz davasına konu edilmesi de mümkün değildir.
Bu nedenlerle, hükümlü ... hakkında yeniden kurulan ikinci hükme yönelik, hükümlünün konusu bulunmayan temyiz itirazının 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE, 5252 sayılı Kanun’un 9/3. maddesine göre, gereğinin taktiri yönünden, mahkemesine gönderilmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE 11/03/2013 tarihinde oy birliği ile karar verildi.