MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı payı alacağı

Ülfer Tarakçıoğlu ile ... aralarındaki katkı payı alacağı davasının kabulüne dair.... Aile Mahkemesinin 20.10.2011 gün ve 565/900 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:
KARAR

Davacı vekili, tarafların 1980 yılında evlendiklerini, evlilik birliği içerisinde edinilen 1424 ada 67 parselin alınmasına kişisel gelir ve birikimleriyle katkıda bulunduğunu, katkı oranı ve miktarının 05.05.2011 tarihinde kesinleşen Denizli 1.Aile Mahkemesinin 2006/65 Esas ve 2007/117 Karar sayılı ilamıyla belirlendiğini, anılan dava dosyasında fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak üzere 15.000 TL alacağa hükmedildiğini açıklayarak bakiye 56200 TL alacağın dava tarihinden geçerli yasal faiziyle birlikte davalıdan alınmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı ..., 21.09.2010 tarihli oturumda davanın reddine karar verilmesini savunmuş, davalı vekili, 09.09.2011 tarihli cevap dilekçesinde, boşanma kararının 23.07.2007 tarihinde kesinleştiğini, eldeki davanın TMK.nun 178.maddesi uyarınca 1 yıllık zamanaşımı süresi geçtikten sonra açıldığını ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne 56.200 TL alacağın dava tarihinden geçerli yasal faiziyle birlikte davalıdan alınmasına karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar, 04.07.1980 tarihinde evlenmişler, 02.04.2007 tarihinde kesinleşen hükümle boşanmışlardır. Başka mal rejimi seçilmediğinden eşler arasında 01.01.2002 tarihine kadar mal ayrılığı, (743 sayılı TKM. 170 m.) bu tarihten mal rejiminin sona erdiği tarihe kadar yasal edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir.(TMK. m. 202,225 ) Dava konusu 1424 ada 67 parsel, 26.10.1984 tarihinde satış yoluyla davalı ... adına tescil edilmiştir.
Dava; 743 sayılı TKM.nin 170. maddesi uyarınca mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu dönemde edinilen taşınmaza yönelik katkı payı alacağı isteğine ilişkindir. Taşınmaz, mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu dönemde edinildiğine göre, taraflar arasındaki uyuşmazlığın Borçlar Kanununun genel hükümleri uyarınca çözüme kavuşturulması gerekmektedir. Bu durumda, 4721 sayılı TMK.nun 178. maddesinde düzenlenen dava zamanaşımına ilişkin düzenlemenin eldeki davaya konu taşınmaz bakımından uygulanması mümkün olmayıp Borçlar Kanununun başka türlü hüküm mevcut olmadığı takdirde her dava için öngördüğü 10 yıllık zamanaşımı süresini öngören TMK. nun 5. maddesi yollamasıyla 125. maddesindeki düzenlemenin uygulanması gerektiğinden davalı vekilinin zamanaşımına yönelik temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Dosya kapsamına, dava evrakı ile yargılama tutanakları içeriğine, dava konusu taşınmazın edinilmesine davacının % 40 oranında katkıda bulunduğu konusunda uzman bilirkişi aracılığı ile belirlendiğine ve taşınmazın dava tarihindeki değeri üzerinden davacının katkı payı alacağı saptandığına, Yargıtay denetiminden geçerek kesinleşen önceki dava dosyasında, fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak davacı lehine 15.000 TL katkı payı alacağına hükmedildiğine ve davacının katkı oranı ve katkı payı alacağı kesinleşen mahkeme hükmüyle tespit edildiğine göre, yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün açıklanan nedenlerle ONANMASINA, HUMK.nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK.nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve aşağıda dökümü yazılı 834,60 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 2.503,68 TL"nin temyiz eden davalıdan alınmasına 18.06.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.