Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2018/15227 Esas 2019/5874 Karar Sayılı İlamı

8. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/15227
Karar No: 2019/5874
Karar Tarihi: 13.06.2019

Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2018/15227 Esas 2019/5874 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mersin 3. Sulh Hukuk Mahkemesinde görülen bir davada, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi, davacı vekilinin istinaf başvurusunu esastan reddetti. Daha sonra davacı vekili, Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyiz etti. Ancak HMK'nin belirli maddelerinde gösterilen davalar ile özel kanunlarda sulh hukuk mahkemesinin görevine giren davalarda verilen kararlar kesin olduğundan ve temyiz yoluna başvurulamayacağından dolayı, davacı vekilinin temyiz dilekçesi reddedildi. Mahkeme kararında, HMK'nin 362/1-b maddesi referans gösterilerek, kira ilişkisinden doğan ve miktar veya değeri itibarıyla temyiz edilebilen alacak davaları hariç olmak üzere, HMK'nin 4. maddesinde gösterilen davalar ile özel kanunlarda sulh hukuk mahkemesinin görevine girdiği belirtilen davalarla ilgili verilen kararların kesin olduğu vurgulandı.
Kanun maddeleri:
- HMK'nin 362/1-b maddesi
- HMK'nin 4. maddesi
- 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu

8. Hukuk Dairesi 2018/15227 E. , 2019/5874 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Derneğin Kendiliğinden Sona Erdiğinin Tespiti
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Mersin 3. Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mersin 3. Sulh Hukuk Mahkemesi hükmüne karşı, davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması sonunda Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, bu kez davacı vekilinin Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Dava, derneğin kendiliğinden sona erdiğinin tespiti istemine ilişkindir.
01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-b maddesine göre; Bölge Adliye Mahkemesince, kira ilişkisinden doğan ve miktar veya değeri itibarıyla temyiz edilebilen alacak davaları hariç olmak üzere, HMK"nin 4. maddesinde gösterilen davalar ile (23/6/1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu"ndan doğup taşınmazın aynına ilişkin olan davalar hariç) özel kanunlarda sulh hukuk mahkemesinin görevine girdiği belirtilen davalarla ilgili verilen kararlar kesin olup, bu kararlara karşı temyiz yoluna başvurulamaz. Bölge Adliye Mahkemesi kararında temyiz yolunun açık olarak gösterilmesi bu sonucu değiştirmez. Davacı vekilinin temyiz dilekçesinin bu sebeple reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle temyiz dilekçesinin REDDİNE, 13.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.