Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2016/18261 Esas 2016/15575 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/18261
Karar No: 2016/15575
Karar Tarihi: 27.12.2016

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2016/18261 Esas 2016/15575 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi         2016/18261 E.  ,  2016/15575 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :İş Mahkemesi

    Dava, 11.08.2011 tarihinde meydana gelen iş kazası nedeniyle Kurum sigortalısına yapılan masraflar nedeniyle oluşan 2939, 16 tutarındaki Kurum zararının rücuan tazmini istemine ilişkindir.
    Mahkemece ilamında belirtilen şekilde davanın kısmen kabulüne, 1001,56 TL’nin davalı ...’den tahsiline karar verilmiştir.
    Hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
    21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun, katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2016 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 2.190,00 TL. olarak değiştirmiştir.
    Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi; tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesi hükmü gereğidir.
    Somut olayda, dava konusu yapılan tutarın 2939,16 TL ve redde konu toplam tutarın ise 1937,56 TL olması karşısında, redde konu toplam tutar yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması olanaksızdır.
    O halde davacı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinin miktar itibarıyla kesinlik nedeniyle reddi gerekmektedir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, 27.12.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.