Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/16742 Esas 2019/108 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/16742
Karar No: 2019/108
Karar Tarihi: 08.01.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/16742 Esas 2019/108 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, fark kıdem tazminatı, fark ihbar tazminatı, fark aylık ücret, fark ikramiye ve fark fazla çalışma ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Davalı, davanın reddedilmesini savunmuştur. Mahkeme, toplanan delillere dayanarak davayı kabul etmiştir. Ancak davalı taraf temyiz etmiş, yerel mahkemenin verdiği karar Yargıtay 22. Hukuk Dairesi tarafından bozulmuştur. Direnme kararına karşı davalı tarafından temyiz edilmiştir ve Yargıtay, emsal dava dosyasındaki karara atıfta bulunarak direnme kararını uygun bularak, önceki bozma kararının ortadan kaldırılmasına karar vermiştir. Yargıtay söz konusu mahkeme kararının usul ve kanuna uygun olduğunu ve mülga 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun geçici 2. maddesi uyarınca onanmasına karar vermiştir. Bu karara göre davacının talepleri kabul edilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Mülga 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun geçici 2. maddesi.
- 6352 sayılı Kanun'un 40. maddesi.
22. Hukuk Dairesi         2017/16742 E.  ,  2019/108 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK
    Davacı vekili, müvekkili işçinin fark kıdem tazminatı, fark ihbar tazminatı, fark aylık ücret, fark ikramiye ve fark fazla çalışma ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne dair verilen karar, davalı vekilinin temyizi üzerine, Dairemizin 05/04/2016 tarihli 2016/6774 esas, 2016/9798 karar sayılı ilamıyla bozulmuştur.
    Mahkemece, yazılı gerekçeyle bozma kararına karşı direnilmiştir.
    Direnme kararı, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
    Olaya uygulanacak mülga 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"na 6352 sayılı Kanunu"nun 40. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca Dairemizin, direnme kararını öncelikle inceleme yetki ve görevi olduğu anlaşılmakla yapılan inceleme sonucunda; davalı tarafı ve uyuşmazlığın mahiyeti aynı olan emsal dava dosyasında tesis edilen Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 28/02/2018 tarihli ve 2016/1262 esas, 2018/391 karar sayılı ilamı dikkate alınarak, direnme kararının bozma gerekçesine göre uygun bulunmasıyla, Dairemizin 05/04/2016 tarihli 2016/6774 esas, 2016/9798 karar sayılı bozma ilamının ortadan kaldırılmasına karar verildi. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    Y A R G I T A Y K A R A R I
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre ve davalı tarafı ile uyuşmazlığın mahiyeti aynı olan emsal dava dosyasında tesis edilen Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 28/02/2018 tarihli ve 2016/1262 esas, 2018/391 karar sayılı ilamı dikkate alınarak; yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün, olaya uygulanacak mülga 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun ek geçici 2. maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 08/01/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.