İbadethanelere zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/16429 Esas 2020/9296 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/16429
Karar No: 2020/9296
Karar Tarihi: 23.09.2020

İbadethanelere zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/16429 Esas 2020/9296 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği karara göre sanık, ibadethanelere zarar verme suçundan mahkum edilmiştir. Ancak Ceza Dairesi, sanık hakkındaki kararı bozmuştur. Bozma nedeni ise, sanığın suçu işlediği tarihten itibaren geçen zamanaşımı süresinin hesaplanmamasıdır. Sonuç olarak, sanık hakkında açılan kamu davası düşürülmüştür. Kararda, suçun TCK'nın 5237 sayılı maddesi uyarınca düzenlendiği, cezanın türü ve üst sınırı ile zamanaşımı süresine dikkat edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 5237 sayılı maddesi (ibadethanelere zarar verme suçu), TCK'nın 153/1. maddesi (sanığın suçu işlediği suçun türü), TCK'nın 66/1-e ve 67/4. maddeleri (zamanaşımı süresinin hesaplanması), 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (temyiz isteminin reddi), 1412 sayılı CMUK'un 317. ve 322. maddeleri (davaların düşürülmesi yetkisi).

2. Ceza Dairesi 2020/16429 E. , 2020/9296 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İbadethanelere zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dairemizin 22/11/2017 tarihli ve 2017/4158 E., 2017/12301 K. sayılı kararındaki, sanık ... hakkındaki bozmanın, aynı suçu işleyen ve temyiz talebi süre yönünden reddedilen hükümlü ...’a sirayet ettirilmesinin, hükümlü ...’a bozmadan sonra verilen 14/11/2019 tarihli hükmü temyiz hakkı vermeyeceği ve sirayet müessesinin yasal sonucu gereği hükümlünün bu hükümleri temyiz etme yetkisi bulunmadığından, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla, 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 153/1. maddesinde düzenlenen ibadethanelere zarar verme suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasa"nın 66/1-e, 67/4. maddelerine göre hesaplanan 12 yıllık zamanaşımı süresinin, suç tarihi olan 28/06/2006 gününden karar tarihine kadar geçtiği gözetilmeden yargılamaya devam ile yazılı şekilde hüküm kurulması;
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 23/09/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.