MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi uygulanmamış ise de, mahkumiyetin doğal sonucu olarak infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilmiş, tekerrüre esas eski hükümlülüğü bulunduğu ve koşulları oluştuğu halde, 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması ve sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan 5237 sayılı TCK’nın 116/1. maddesi ile uygulama yapılırken, aynı Kanunun 119/1-c maddesi ile uygulama yapılmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış,19.12.2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik öncesi birden fazla kişinin konut dokunulmazlığının ihlali suçunu işlediğinde suçun kovuşturmasının şikayete bağlı olmadığından uzlaşma kapsamında olmadığı, yine 19.12.2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrasında ise, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 tarih ve 2012/1142 esas 2013/ 17 karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, TCK"nın 119. maddesi kapsamında kalan nitelikli konut dokunulmazlığının ihlali suçu, CMK"nın 253/1. fıkrası “b” bendi 3. nolu alt bendi kapsamı dışında bulunduğundan;tebliğnamedeki konut dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden , 5271 sayılı CMK"nın 5560 sayılı Kanun ile değişik 253 ve 254. maddelerinde öngörülen usullere uygun uzlaşma teklifi yapılmadan karar verildiğine ilişkin bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanık ... müdafiinin temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 11.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.