MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalıya 1 kilo 615 gram 97 santim 24 ayar altını borç olarak verdiğini, nakit olarak toplam 31.850.00.TL" yı 30.09.2004 tarihinde borç verdiğini ayrıca davalının kendisine ait maaş ve kredi kartlarını aldığını ve Finansbank kredi kartından 13.700.00.TL, HSBC bank kredi kartından 900.00.TL harcama yaptığını, maaş kartından 445.00.TL para çektiğini, sonradan da elden 300.00.TL ile 50 USD ile 3.37 gr altın yüzük aldığını ve bunlarla ilgili belgeler vermesine rağmen borçlarını ödemediğini ileri sürerek fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 10.000.00.TL" nın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile altın alacağı karşılığı olan 10.000.00.TL alacağın davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin hakların saklı tutulmasına karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Yargıtay Hukuk Genel Kurulu" nun 2009/19-109 Esas ve 2009/123 Karar sayılı ilamında değinildiği üzere, 10.04.1992 tarih, 1991-7 Esas 1992-4 Karar Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı, hâkimin tefhim etmiş olduğu kısa kararla gerekçeli kararın uyum içinde olması gerektiğini öngörmektedir. Yargı erkinin görev ve yetkisi, Anayasa ile yasaları amaçlarına uygun olarak yorumlayıp uygulamak, keza İçtihadı Birleştirme Kararlarının bağlayıcılığını gözetmekten ibarettir. Kısa kararla gerekçeli karar arasındaki çelişkiye cevaz verilmemesinin amacı, kamunun mahkemelere olan güveninin sarsılmamasına yöneliktir. Tefhim edilen hüküm başka, gerekçeli karardaki hüküm başka ise bu durumun mahkemelere olan güveni sarsacağı tartışmasızdır.
Öyle ki, İçtihadı Birleştirme Kararında bu konuya çok büyük bir önem verilmiş, çelişkinin varlığı tespit edildiği takdirde, başka hiçbir incelemeye gerek görülmeksizin ve tarafların bu konuyu temyiz sebebi yapıp yapmadıklarına bakılmaksızın kararın salt bu nedenle bozulması gerektiğine işaret edilmiştir. Ayrıca 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 381, 388. ve 389. maddelerinde hüküm fıkrasında nelerin yer alacağı açıklanmış; 388. maddesinin son fıkrası ile "Hüküm sonucu kısmında gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, istek sonuçlarından her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında birer birer açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir" hükmü getirilmiştir. Aynı hüküm 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu" nun 297. maddesinde yer almıştır.
Somut uyuşmazlıkta, açıklanan yasal düzenleme gözetilmeyerek davacının davalıya 1 kilo 615 gram 97 santim 24 ayar altını borç olarak verdiğini, nakit olarak toplam 31.850.00.TL" yı 30.09.2004 tarihinde borç verdiğini ayrıca davalının kendisine ait maaş ve kredi kartlarını aldığını ve Finansbank kredi kartından 13.700.00.TL, HSBC bank kredi kartından 900.00.TL harcama yaptığını, maaş kartından 445.00.TL para çektiğini, sonradan da elden 300.00.TL ile 50 USD ile 3.37 gr altın yüzük aldığını ileri sürerek şimdilik talep ettiği 10.000.00:TL" nın içinde hangi kalem alacak isteminden ne miktar talep ettiği davacıya açıklatılmadan ve davacının para alacağı ile ilgili talepleri yönünden gerek gerekçede gerekse hükümde ayrı ayrı karar kurulmadan sadece 1 kilo 615 gram 97 santim altın alacağı ile hüküm kurulması nedeniyle 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu" nun 297. maddesi gereğince hükmün bozulmasını gerektirmiştir.
2-Bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenle hükmün BOZULMASINA, 2.bent gereğince davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan 148.50 TL temyiz harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/1 maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 6.2.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.