Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3742 Esas 2020/2616 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3742
Karar No: 2020/2616
Karar Tarihi: 02.06.2020

Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3742 Esas 2020/2616 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığa defter ve belge gizleme suçundan mahkumiyet cezası verildiği anlaşılmaktadır. Suç tarihinde sanığa verilen 15 günlük sürenin bitimini izleyen tarihte suç işlendiği belirtilerek, karar başlığındaki yanlış suç tarihinin düzeltilmesi istenmiştir. Anayasa Mahkemesinin bir iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Yargılama sürecinin hukuka uygun yapıldığı, delillerin tartışılarak vicdani kanının kesin verilere dayandırıldığı belirtilerek, sanık müdafinin temyiz nedenlerinin yerinde görülmediği için hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri: Defter ve Belge Gizleme Suçu için 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 204. maddesi uygulanmıştır. Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı ise 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 311. maddesi kapsamında değerlendirilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2019/3742 E. , 2020/2616 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Defter ve belge gizleme suçunda suç tarihinin, sanığa ibraz için verilen 15 günlük sürenin bitimini izleyen tarih olduğundan; sanığa 03.05.2013 tarihinde tebligat yapıldığı gözetildiğinde karar başılığında 2008 olarak yazılan suç tarihinin 20.05.2013 olarak mahallinde düzeltilmesi ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiile uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanık müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan hükmün ONANMASINA, 02.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.