Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/356 Esas 2020/2614 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/356
Karar No: 2020/2614
Karar Tarihi: 02.06.2020

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/356 Esas 2020/2614 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından sahte fatura düzenleme suçundan mahkum edilen sanık hakkında yapılan yargılamada, deliller incelenerek suçların sübutu kabul edildi ve cezaları azaltıcı sebepler takdir edildi. Temyiz talepleri reddedilerek hükümler onandı. Mahkemeye göre, 213 sayılı VUK'un 230. maddesi uyarınca, sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında faturaların unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmamaktadır. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli iptal kararı infaz aşamasında dikkate alınabilecektir.
Kanun maddeleri:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43/1. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi

11. Ceza Dairesi 2017/356 E. , 2020/2614 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK"nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığının anlaşılması karşısında, tebliğnamede 2009 takvim yılı yönünden bu yönde bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiş, aynı takvim yılı içinde birden fazla fatura düzenlediği anlaşılan sanık hakkında TCK’nin 43/1. maddesi gereğince artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamada, toplanan deliller gerekçeli kararda incelenip, sanığa yüklenen suçların sübutu kabul, oluşa ve kovuşturma sonucuna uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezaları azaltıcı sebeplerin nitelik ile derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 02.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.