Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2012/1710 Esas 2013/9912 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Temyiz isteğinin reddi, mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ..."in yüzüne karşı verilen hükümde temyiz süresinin tefhim veya tebliğ tarihinden itibaren başlayacağı belirtilmeyerek sanığın yanıltıldığı, tebliğ yapılmadan öğrenildiği başvuru yöntemi CMK"nın 232/6. maddesine aykırı olduğundan yapılan bildirimin geçersiz olduğu görülmekle, sanık ..."in temyiz dilekçesinin süresinde verilmiş olduğunun kabulüyle temyiz isteğinin reddine dair kararın kaldırılması suretiyle temyiz isteğinin reddi nedenleri de bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ..."in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 04.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.