MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, yol ve yemek ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde önce pompacı olarak daha sonra ise iddia bayiinde çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, hafta tatili, yol-yemek ücreti, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının, iş akdinin 4857 sayılı Yasanın 25/II-g maddesi uyarınca fesh edildiğini, tazminat ve alacak istemlerinin haksız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının, davalıya ait işyerinde iddia bölümünde çalışırken açık verdiğinin tespit edildiği, davacının iki hafta sonra parayı getireceğini söyleyince şirket sahibi tarafından affedildiği, iki hafta sonra parayı getirmeyince işten çıkarıldığı, ancak olay nedeniyle işverenin 6 iş günü geçtikten sonra fesh etmesi nedeni ile feshin haksız hale geldiği, bu nedenle davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, ayrıca fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, bayram ve genel tatil ücreti ile izin ücreti ve hafta tatili ücreti alacağına da hak kazandığı, yol ve yemek yardımı uygulaması bulunduğunu ispatlanamaması nedeniyle bu taleplerin reddi gerektiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı davalıya ait işyerinde 2007 yılında çalışmaya başladığını, 2012 yılının Ocak ayında emekli olmasına rağmen 2 ay daha çalışmaya devam ettikten sonra iş akdinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürüp alacak talebinde bulunmuştur.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda 27/02/2008-30/01/2011 tarihleri arasında 3 yı 11 ay 4 gün süre ile davacının hizmetinin bulunduğu kabul edilmiştir.
Dosyada mevcut hizmet döküm cetveline göre davacının 09/01/2012 tarihinde davalı işyerinden çıkış işleminin yapıldığı başkaca kayıt olmadığı görülmüştür. Öte yandan davacı, davalıya gönderdiği 21/06/2012 tarihli ihtarda, 13/01/2012 tarihine kadar davalı işyerinde çalışıp emekli olduğunu dile getirmiştir.
Her ne kadar dinlenen tanıklar emeklilik sonrası davacının bir süre çalıştığını beyan etmişlerse de, hizmet döküm cetveli ile yukarıda bahsedilen ihtardaki açık beyan karşısında davacının iş akdinin emeklilik nedeni ile 13/01/2012 tarihinde sona erdiğinin kabulü gerekir.
Açıklanan nedenlerle hizmet akdinin sona eriş tarihinin 13/01/2012 olarak kabulü gerekirken 30/01/2012 tarihinin esas alınması hatalıdır.
3- Yukarıdaki bentte izah edildiği üzere davacının iş akdi emeklilik nedeni ile davacı tarafça sona erdirildiğinden ve haklı nedenle dahi olsa iş akdini fesh eden taraf ihbar tazminatına hak kazanamayacağından ihbar tazminatı talebinin reddi gerekirken Mahkemece ihbar tazminatına hükmedilmesi isabetsizdir.
4- Dava dilekçesinde açıkça davacının asgari ücretle çalıştığı beyan edilmiş olup bu açıklama davacı tarafı bağlayacağından ücretin asgari ücret olarak kabulü gerekirken Mahkemece asgari ücret yerine davacının en son net 830,00 TL ücretle çalıştığının kabul edilmesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 05/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.