Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/31263 Esas 2022/10202 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılarak hüküm kurulması sırasında gösterilen gerekçeler dikkate alındığında tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; sanık hakkında bozma öncesi kurulan hükümde TCK’nın 58. maddesi uygulandığı halde, bozma sonrası hüküm kurulurken sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası olduğu dikkate alınmadan tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Basit yargılama usulüne ilişkin CMK’nın 251. maddesindeki değişikliğin 24.10.2019 tarihinde yürürlüğe girmesini takiben, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 14.11.2019 tarihli ilamı ile başka sebepten bozulan karar sonrası “hükme bağlanmışlık” halinin ortadan kalktığı ve bu nedenle basit yargılama usulünün uygulanması gerektiği gözetilmeden hüküm kurulması, ayrıca 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanun’un 24. maddesiyle değişik CMK'nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK'ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 E., 2021/4 K. sayılı kararıyla "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa'nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK'nın 251/1. maddesi kapsamına giren suç yönünden; Anayasa’nın 38. maddesiyle 5237 sayılı TCK'nın 7 ve CMK'nın 251. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 24/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.