Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/7174 Esas 2020/11504 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7174
Karar No: 2020/11504
Karar Tarihi: 11.11.2020

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/7174 Esas 2020/11504 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanığın suçu işlediği ve diğer temyiz itirazlarının yerinde olmadığı kabul edilmiştir. Ancak, sanığın daha önceki bir hırsızlık davasından da mahkum olduğu ve bu dosyada verilen cezanın bu davada indirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, daha önceki bir Yargıtay kararında belirtilen bir hüküm de göz ardı edilerek, diğer sanıkların da bu dosyada yararlandırılması gerektiği ifade edilmiştir. Bu nedenlerden dolayı karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 43. ve 63. maddeleri ile CMUK'un 325. maddesi belirtilmektedir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/7174 E. , 2020/11504 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, sanığın diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında 22.01.2012 tarihinde Beybükü Köyü, Karadiğin Mahallesi mevkiinde meydana gelen hırsızlık olayı ile ilgili olarak da Durağan Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2012/72 E, 2014/ 72 K. sayılı kararı ile hüküm kurulduğu ve kesinleştiği ve sanık hakkında 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası verildiği, 16/01/2012 tarihinde gerçekleşen haberleşme nakil kablosu hırsızlığınında aynı mevkiide aynı sanıklar tarafından yapıldığının anlaşılması karşısında bu dosyada TCK"nın 43. maddesinin uygulanıp verilen 2 yıl 9 ay 10 gün hapis cezasından Durağan Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2012/72 E, 2014/ 72 K. sayılı doyasındaki 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezasının indirilmesi sonucunda sanığın neticeten 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılması gerekirken hükümde’’sanık hakkında Durağan Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2012/72 esas 2014/72 karar sayılı ilamı ile verilen hapis cezasının işbu karar ile verilen hapis cezasından TCK’nın 63. maddesi uyarınca mahsubuna’’ şeklinde karar verilmesi,
2-Yargıtay 13. Ceza Dairesi"nin 16.04.2019 tarih ve 2018/5029 Esas ve 2019/6514 karar sayılı ilamıyla 1412 sayılı CMUK"un 325. maddesi uyarınca bozmadan hakkında verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmeksizin kesinleşen sanıklar Pehlül Başlığ ve Volkan Kocaman"ında yararlandırılması gerektiği belirtildiği ve ilk derece mahkemesi tarafından bozmaya uyulduğu ancak; bu hususta karar verilmediği anlaşıldığından Yargıtay’ın yerleşmiş içtihatları uyarınca bu hususta karar verilmemesinin bozma nedeni olduğu ve sanıklar Pehlül Başlığ ve Volkan Kocaman hakkında bozma kararı sirayet ettirilerek bu sanıklar yönünden de hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...‘ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, 11.11.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.