MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ve hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı işyerinde 28/04/2003 tarihinde işe başladığını, sigorta girişinin 07/05/2003 tarihinde yapıldığını, işten çıkartıldığı 24/11/2010 tarihine kadar davalı işverene ait çeşitli işyerlerinde mağaza sorumlusu olarak kesintisiz çalıştığını, 11/07/2010 tarihinde doğum iznine ayrılan müvekkiline iznin sadece 12 haftası için ücret ödendiğini 6 ay ücretsiz izin talebinin de en fazla 45 gün izin verebilecekleri söylenerek reddedildiğini, yasal ücretli izin hakkının sadece 12 haftasını 6 ay ücretsiz izin hakkının ise 45 gününü kullanabilen müvekkilinin 25/11/2010 tarihinde işbaşı yapmak üzere anlaştığını ancak artık mağazada 1. derece mağaza sorumlusu olarak değil 2. derece sorumlu personel olarak çalışacağını öğrendiğini, kendisine sorulmadan yapılan bu kıdem değişikliğine itiraz ettiğini, davalı işverence kabul etmiyorsan çalışmazsın denilerek iş akdine son verildiğini, ayrıca 11/08/2008 tarihinde evlenen müvekkilinden Temmuz 2008 tarihinde evlilik nedeniyle istifa ediyorum şeklinde dilekçe alındığını, istifa dilekçesi alınmasına rağmen 8.300 TL ödendiğini, bu durumun gerçek bir istifa olmadığının göstergesi olduğunu, alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla mesai, hafta tatili, genel tatil ve yıllık ücretli izin alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; ücret alacaklarının zamanaşımına uğradığını, davacının kendi el yazısı ile yazdığı istifa dilekçesinde evlilik nedeniyle işten ayrılmak istediğini belirttiğini, istifa talebi üzerine 31/07/2008 tarihinde işten çıkışı yapılarak kıdem tazminatının banka hesabına ödendiğini ayrıca davacının Temmuz 2008 den önceki dönemlere ilişkin olarak fazla mesai, genel tatil, yıllık izin ve hafta tatili alacaklarının ödenmediğini iddia etmiş ise de söz konusu alacakları aldığına dair 31/08/2008 tarihli ibranamenin bir örneğinin sunulduğunu, davacının son aldığı net ücretin 2010 yılı ücret bordrolarında gösterilen şekilde olduğunu, davacı fazla mesai, dini bayramlar ve yıllık izin nedeniyle alacaklı olduğunu belirtmiş ise de bu alacakların aylarına göre bordrolanarak hesabına yatırıldığını, servis dışında güzergahına kadar yapılan toplu taşıma masraflarının da karşılandığını, yemek bedeli olarak da multinet kart verildiğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem ve ihbar tazminatları ile genel tatil ve yıllık ücretli izin alacaklarının davalıdan tahsiline, fazla mesai ve hafta tatili ücreti taleplerinin reddine hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı işçi, aylık ücretinin net 1.500 TL olduğunu iddia etmiş, davalı işveren ücretin 831.33 TL olduğunu savunmuştur.
Yapılan emsal ücret araştırmasında bildirilen ücret net 2.000 - 2.500 TL olup, bilirkişi tarafından iddiaya ve savunmaya göre olan ücrete göre ikili hesap yapılmış, mahkemece savunmaya itibarla hesap yapan seçeneğe göre hüküm kurulmuş ise de, varılan sonuç hatalıdır.
Davacı tanıkları ve emsal ücret araştırması davacı iddiasını doğrulamakla davacı işçinin ücretinin iddiası gibi kabul edilerek, tazminat ve işçilik alacaklarının buna göre hüküm altına alınması gerekirken, ücretin savunmaya göre belirlenmesi bozma nedenidir.
3-Fazla çalışma ücretinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır
Davacının fazla çalışma alacak talebi bordrodaki tahakkuklar gerekçe gösterilerek reddedilmiş ise de, dosyaya sunulan bordrolar davacı imzası taşımadığı gibi bankaya yatan miktarın ne kadarının ücret ne kadarının fazla mesai ücreti olduğunun açıklanmadığı, fazla mesai tahakkuklarının bordrolarda standart olarak gösterildiği, bu tahakkukların davacı iddiası gibi ücretin kendisi olduğu anlaşıldığından fazla mesai ücretinin hesaplanarak hüküm altına alınması gerekirken talebin yazılı gerekçe ile reddi isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 05/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.