MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK"nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığı ayrıca suça konu irsaliyelerin asıllarının dosya içerisinde bulunduğunun anlaşılması karşısında, tebliğnamede bu yönde bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
1- Sanıkların 75081 ve 75065 numaralı iki adet sevk irsaliyesini sahte olarak düzenlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanıklardan ...’in bu irsaliyeleri kendisinin düzenlemediğini, suça konu irsaliyelerdeki seri numaralarının kendisinin bastırdığı irsaliyelerden farklı olduğunu, suça konu irsaliyelerin diğer sanık tarafından sahte olarak bastırılıp kullanıldığını beyan etmesi, sanık ...’un ise savunmasında, diğer sanığın iş yerine ona yardım ederken onun bilgisi dahilinde düzenlendiğini beyan etmesi karşısında gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde ortaya çıkarılması için irsaliyelerin adına düzenlendiği ... ve ... Tarım isimli mükelleflerin tanık sıfatıyla dinlenerek söz konusu irsaliyeler ile kendilerine gönderilen malları kimden aldıklarının, alış veriş sırasında kiminle muhatap olduklarının sorulması, sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının değerlendirilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması,

2- Suça konu irsaliyelerin bazı kısımlarının eksik düzenlenmiş olması sebebiyle sanık ... hakkında özel usulsüzlük cezası verildiğinin belirtilmiş olması karşısında birer nüshaları dosya arasında bulunan irsaliyelerin incelenerek Vergi Usul Kanunu’nun 227. maddesindeki unsurları taşıyıp taşımadıkları hususunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Sanık ... hakkında Meram Tıp Fakültesi tarafından düzenlenen 14.01.2014 tarihli raporda “sanığın 2013 tarihinde geçirdiği kazadan önce cezai ehliyetinin tam olduğu ancak sonrasında cezai ehliyetinin bulunmadığı” bildirilmiş olmakla; öncelikle 5271 sayılı CMK’nin 150/2. maddesi gereğince sanığa müdafii tayini yoluna gidilmesi gerektiği gözetilmeden yargılamaya devamla sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Yasaya aykırı, sanık ... müdafii ile sanık ... vasisinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.