Esas No: 1998/832
Karar No: 1999/77
Karar Tarihi: 13.01.1999
Danıştay 9. Daire 1998/832 Esas 1999/77 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Karadeniz Vergi Dairesi Müdürlüğü, orman ve tarım ürünleri alım satımı yapan şirketin beyannamesini zamanında vermediği için cezalı vergi kesildiğini ve bunun iptal edilmesini istedi. Ancak yapılan yoklamada şirketin işyerini terk ettiği ve ticari faaliyeti bulunmadığı tespit edildi. Vergi Usul Kanunu'na göre beyanname verilmemesi resen takdir sebebi olmasına rağmen, şirketin faaliyeti bulunmadığı için matrah takdiri yapılması gerektiği belirtildi. Bu nedenle, Vergi Mahkemesi'nin kararı kabul edildi ve temyiz istemi reddedildi. Kanun maddeleri ise şöyle: İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesi, Vergi Usul Kanunu'nun 30., 157., 158., 159. ve 160. maddeleri.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1998/832
Karar No: 1999/77
Temyiz İsteminde Bulunan : Karadeniz Vergi Dairesi Müdürlüğü - TRABZON
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Orman ve tarım ürünleri alım satımıyla uğraşan yükümlü şirketin dönem katma değer vergisi beyannamesini yasal ve ek sürede vermediğinden bahsile takdir komisyonu kararına dayanılarak resen takdir edilen matrah üzerinden 1995 Mart dönemi için salınan kusur cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istemiyle açılan davayı; olayda yükümlü şirket nezdinde yapılan yoklamada şirketin 1993 yılı Aralık ayından itibaren işyerini terk ederek gayrifaal duruma düştüğü, emtia alım satımı yapmadığı, işçi çalıştırmadığı, kira ödemediği, şirket yetkilisinin adresini irtibat adresi olarak kullandığı, 1993, 1994 ve 1995 yılları kurumlar vergisi beyannamelerini zuhulen vermediği hususları tespit edilmekle beraber hukuki varlığını sürdürdüğünden bahsile takdir edilen matrah üzerinden cezalı tarhiyat yapıldığının görüldüğü, beyanname verilmemesinin Vergi Usul Kanununun 30. maddesinde resen takdir sebebi olarak sayıldığı, kurumlar vergisi mükelleflerinin de işi terk bildirimi vermedikçe ve tüzelkişiliğini sona erdirmedikçe dönemi faaliyetsiz olarak kapatmış olsalar dahi beyanname vermeleri gerektiği, ayrıca anılan Kanunun 157 ila 160. maddelerinde işi terk ve diğer değişikliklerin mükellef tarafından vergi dairesine bildirilmesinin öngörüldüğü, yükümlü şirketin 1993 yılı Aralık ayından itibaren faaliyetini terk ettiği halde, vergi dairesine herhangi bir bildirimde bulunmadığı için olayın takdire sevkinde usul hükümlerine aykırılık olmadığı, olayda resen takdir sebebi bulunmakla birlikte şirketin vergiye tabi bir faaliyeti bulunmaması halinde matrah takdiri cihetine gidilmemesi icabettiği, nitekim şirketin faaliyeti bulunmadığı hususunda bir ihtilaf olmadığı gibi vergi dairesinin de şirketin faaliyetine devam ettiği ve kazanç elde ettiği yönünde bir tespit yapmadığı ve bir iddia da ileri sürmediği, teklif döneminde faaliyeti bulunmadığı sonuç ve kanaatine varılan davacı şirket adına matrah takdir edilmesinde ve cezalı tarhiyat yapılmasında isabet olmadığı gerekçesiyle kabul eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; yükümlü şirketin işyeri adresini terk ettiği halde işi terk bildiriminde bulunmadığı, şirketin hiçbir ticari faaliyeti olmadığını kabul etmenin mümkün olmadığı, sözkonusu faaliyetin vergi dairesinin bilgisi dışında başka bir adreste de sürdürülebileceği, takdir komisyonu kararına dayanılarak yapılan tarhiyatın yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Savcı …'ın Düşüncesi : İleri sürülen bozma nedenleri, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1 numaralı bendinde öngörülen nedenlerden hiçbirisine girmediğinden, temyiz isteğinin reddi ile hukuka ve usul hükümlerine uygun bulunan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …'nın Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına 13.1.1999 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.