Nitelikli dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/8727 Esas 2019/3020 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Nitelikli dolandırıcılık suçundan mahkumiyet, resmi belgede sahtecilik suçundan beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Suç tarihinde Ankara İl Çevre ve Orman Müdürlüğü Döner Sermaye Saymanlığında tahakkuk kontrol ve fiş memuru olarak görev yapan sanığın, döner sermaye saymanı ve saymanlık müdürü tarafından düzenlenen iki adet gönderme emri ve ekli cetvelleri üzerinde oynama yaparak saymanlığın ödememesi gereken tutarları belgelerde yazılı gerçek miktarlara ekleyip paraflamak suretiyle içerik olarak sahte belgeler düzenleme şeklindeki eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nın 204/1. maddesinde tanımlanan resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturacağı, bu suçun kanunda öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Yasanın 66/1-e maddesine göre 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu ve bu suç açısından zamanaşımını kesen en son işlem olan 29/08/2007 günlü sorgu ile inceleme tarihi arasında belirtilen sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından ve temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanık lehine olan 6763 sayılı Yasayla yapılan değişiklik öncesi TCK"nın 158/1-son maddesi uyarınca hapis cezasının alt sınırının 3 yıldan az olamayacağı gözetilmeden, 2 yıl olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini ve aynı Kanunun 158/1. madde ve fıkrasının (e), (f) ve (j) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde, suçtan elde edilen haksız menfaat miktarı belli olduğu takdirde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden artırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı Kanunun 52. maddesi uyarınca 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde uygulama yapılması,
TCK"nın 62. maddesi uyarınca indirim yapılması sırasında hesap hatası sonucu sonuç cezanın 8 ay 10 gün hapis ve 69 gün adli para cezası yerine 8 ay 10 gün hapis ve 70 gün adli para cezası olarak fazla tayini,
Kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi ve gün adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında uygulama maddeleri olan TCK"nın 50/1-a ve 52/2. madde ve fıkra hükümleri ile gün adli para cezasının miktarının hüküm fıkrasında gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
TCK"nın 53/3. maddesi gereğince sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun koşullu salıverme tarihinden itibaren uygulanamayacağı gözetilmeksizin, altsoyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesindeki hakların tümünü koşullu salıverilme tarihine kadar kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptaline ilişkin Kararının değerlendirilmesi lüzumu,
Kanuna aykırı, O yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 13/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.