Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/13617 Esas 2014/7123 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/13617
Karar No: 2014/7123
Karar Tarihi: 24.02.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/13617 Esas 2014/7123 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verildiği, ancak mahkemece 5237 sayılı TCK'nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmediği belirtilmiştir. Ayrıca sanığın tekerrüre esas alınan mahkûmiyet hükmünün kesin nitelikte olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı da vurgulanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. ve 53/1-c maddeleri (Hak yoksunluğu cezası ve koşullu salıverilme)
- 2960 sayılı Kanun'un 18/1. maddesi (Adli para cezası)
- 1412 sayılı CMUK'un 305/son maddesi ve 321-322. maddeleri (Tekerrüre esas ve hüküm düzeltme)

3. Ceza Dairesi 2013/13617 E. , 2014/7123 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair,
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Sanığın tekerrüre esas alınan ....Asliye Ceza Mahkemesinin 11.05.2009 tarihinde kesinleşmiş, 17.02.2009 tarih ve 2007/183 esas-2009/45 karar sayılı ilamı ile 2960 sayılı Kanunun 18/1 ve 5237 sayılı TCK"nin 50. maddeleri uyarınca 500 TL. adli para cezasına ilişkin mahkûmiyet hükmünün kesin nitelikte olması nedeniyle 1412 sayılı CMUK"un 305/son maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının hak yoksunlukları ile ilgili kısmının karar metninden çıkarılarak yerine “sanığın 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hak ve yetkileri kullanmaktan mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ise 5237 sayılı TCK"nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, yine hüküm fıkrasının tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısmının karar metninden çıkarılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.