Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2013/22606 Esas 2014/5732 Karar Sayılı İlamı

...
Davacılar iş kazası sonucu malüliyetten doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R
Dava 14.03.2006 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu % 14,2 oranında sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının anne ve babasınıın manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece; "818 sayılı Borçlar Kanununun 46. Maddesinde cismani zarara uğrayan bir kimsenin manevi tazminat talep edebileceği düzenlenmiş, bundan dolayı yakınlarının tazminat isteyebileceği yönündeki bir hükme yer verilmemiştir. 6098 sayılı Borçlar Kanununun 56. Maddesinde ise ağır bedensel zarar veya ölüm halinde zarar görenin veya ölenin yakınlarına da manevi tazminat olarak uygun bir miktar paranın ödenmesine karar verileceği düzenlenmiştir. Dava konusu olayda kaza tarihi itibariyle yürürlükte bulunan Borçlar Kanunu hükümlerine göre davacıların manevi tazminat talep hakları doğmamıştır. Kaldı ki dava konusu olayla ilgili doğrudan doğruya davacıların zarar gördüğüne dair bir iddia ve belge de sunulmamıştır. Bu itibarla davacıların talepleri yerinde görülmemiştir." şeklinde gerekçe belirtilerek davanın reddine karar verilmiştir.
01.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren TBK’nun 56/2 maddesinde de “….Ağır bedensel zarar .... hâlinde, zarar görenin .... yakınlarına da manevî tazminat olarak uygun bir miktar paranın ödenmesine karar verilebileceği.” Düzenlenmiştir.
Somut olayda, geçirdiği iş kazası sonucu % 14,2 oranında sürekli işgücü kaybına uğrayan sigortalının ağır bedensel zarara uğramadığı giderek bu zarar nedeniyle anne ve babası olan davacıların manevi tazminata hak kazanmadıklarının anlaşılmasına göre davanın bu gerekçe ile reddine karar vermek gerekirken hükmün yazılı gerekçe ile kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne varki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, sonucu itibariyle doğru olduğundan H.U.M.K"nın 438/9 maddesi uyarınca gerekçesi değiştirilerek onanmalıdır.

.../...

...2...

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacıların temyiz talebinin reddi ile sonucu itibariyle doğru olan hükmün gerekçesi değiştirilerek ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlere yükletilmesine, 24.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.



...