MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kilitlenmek suretiyle muhafaza altına alınan eşya hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ..."ın soruşturma evresinde müdafii ile birlikte alınan beyanında ve kovuşturma evresinde de mahkemece alınan savunmasında atılı suçu diğer sanık ... ile birlikte işlediklerine dair anlatımı, görme engelli müştekinin suça konu eşyaları evin önüne bırakanların seslerinden aynı mahalleden olan sanıkların suçu işleyen kişiler olduğuna dair beyanı ile sanık ..."ın çelişkili anlatımları nedeniyle tebliğnamede ki "1" nolu,
Konut dokunulmazlığını bozma suçu iki sanık tarafından birlikte işlendiğinden tebliğnamede ki "3" nolu ,
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 tarih ve 2012/1142 esas 2013/ 17 karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, TCK"nın 119. maddesi kapsamında ki nitelikli konut dokunulmazlığını bozma suçu, CMK"nın 253/1. fıkrası “b” bendi 3. nolu alt bendi kapsamı dışında bulunması karşısında tebliğnamedeki sanık ... hakkında beraat kararı verilmesi kabüle göre de TCK"nun 119/1-c maddesinin uygulanmaması gerektiğine ve uzlaşmanın gerçekleşmiş olduğuna ilişkin tebliğnamede "5" nolu ki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Yüklenen suçun işlendiği zaman dilimine ilişkin kendi içerisinde ve birbiriyle çelişkili müşteki beyanları, 20.01.2008 tarihli tutanak ile sanık ... beyanları karşısında suçun gece vakti işlendiğini gösterir delillerin neden ibaret olduğu karar yerinde açıklanıp gösterilmeden yazılı şekilde TCK"nın 143. ve 116/4. maddeleri uyarınca uygulama yapılması,
2-Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nun 168/2. maddesi uyarınca etkin pişmanlık hükümleri uygulanmış olmasına karşın sanıkların atılı suçlar nedeniyle pişmanlık göstermediklerine dair yerinde ve yeterli olmayan gerekçesi ile lehe hükümlerin uygulanmamasına karar verilmesi,
3-5275 sayılı Yasanın 108/4. maddesine göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin, hükümlünün infaz aşamasında davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu gözetilmeden, infazı kısıtlayacak biçimde sanık ... hakkında denetim süresi belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 07.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.