Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2017/594 Esas 2020/7882 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/594
Karar No: 2020/7882
Karar Tarihi: 30.11.2020

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2017/594 Esas 2020/7882 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Hukuk Dairesi tarafından verilen karar, bir ihtiyati haciz talebi üzerine Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından verilen kararın itiraz edilmesi sonucu reddedilmesi hakkındadır. Karara itiraz eden vekil, mahkemenin itirazı reddetmesi sonucunu temyiz etmiştir. Ancak, Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulu'nun 2014/1 sayılı Kararı uyarınca, ihtiyati tedbir taleplerinin reddi veya kabul edilmesi sonucu verilen itiraz kararları temyiz edilemez. Bu nedenle, temyiz talebi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 6100 sayılı HMK'nın \"Temyiz edilemeyen kararlar\" başlıklı 362. maddesi
- Aynı kanunun 362. maddesinin (f) bendi (geçici hukuki korumalar hakkındaki kararlar)

14. Hukuk Dairesi 2017/594 E. , 2020/7882 K.

"İçtihat Metni"

14. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
: ...

İhtiyati haciz talep eden ... ile ... arasındaki, ihtiyati haciz talebinin kabulüne dair verilen 18/05/2016 günlü karara itiraz üzerine mahkemenin 2016/25 Değişik iş sayılı kararıyla itirazın reddine dair verilen 14/06/2016 günlü ek kararın Yargıtayca incelenmesi itiraz eden davalı ... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Dava, ihtiyati haciz kararına itiraza ilişkindir.
Mahkemece, itirazın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, ihtiyati haciz kararına itiraz eden vekili temyiz etmiştir.
6100 sayılı HMK’nın “Temyiz edilemeyen kararlar” başlıklı 362. maddesinde hangi kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabileceği belirtilmiştir. Aynı kanunun 362. maddesinin (f) bendi gereğince geçici hukuki korumalar hakkında verilen kararlar da temyiz edilemeyen kararlar arasında sayılmaktadır.
Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulunun 21.02.2014 tarihli 2013/1 Esas, 2014/1 sayılı Kararı ile de ilk derece mahkemelerince verilen ihtiyati tedbir taleplerinin reddi veya bu taleplerin kabulü halinde itiraz üzerine verilen kararların temyiz yoluyla incelenemeyeceğine karar verildiğinden temyiz talebinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, temyiz isteğini içeren dilekçenin REDDİNE, gereksiz yatırılan harcın yatırana iadesine, 30.11.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.