5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/4936 Esas 2016/24018 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4936
Karar No: 2016/24018
Karar Tarihi: 28.12.2016

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/4936 Esas 2016/24018 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 5846 sayılı Kanuna aykırılık suçu nedeniyle sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Temyiz başvurusunda bulunulmuş olmasına rağmen, 6217 sayılı Kanunun 23. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 272. maddesi uyarınca, adli para cezasına mahkumiyet hükümlerine karşı istinaf veya temyiz yoluna başvurulamayacağı belirtilmiştir. Bu nedenle, sanık müdafiinin temyiz talebi reddedilmiştir. Kararda, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi hakkında da bilgi verilerek, hapis cezasından çevrilen adli para cezaları hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına mahkumiyet hükümlerine karşı temyiz veya istinaf yoluna başvurulamayacağı açıklanmıştır.

19. Ceza Dairesi 2016/4936 E. , 2016/24018 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
14.04.2011 gün ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 23. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı istinaf yoluna başvurulamayacağı” şeklinde yapılan değişiklik ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen “bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz” şeklindeki geçici 2. maddesi göz önünde bulundurulduğunda, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükmünün kesin nitelikte olduğu cihetle, sanık müdafiinin temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, REDDİNE, 28/12/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.