Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/4701 Esas 2014/5104 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 1- Sanık ... hakkında; TCK"nın 89/1, 62/1, 52/2, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet 2- Katılan sanık ... hakkında; TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık ... ve katılan sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında hükümedilen 1.500 TL adli para cezası miktar ve karar tarihi itibariyle kesin nitelikte ise de; güvenlik tedbiri olarak sürücü belgesinin de geri alınmasına karar verilmesi nedeniyle hükmün temyizinin mümkün olduğu anlaşıldığından tebliğnamedeki temyiz isteminin reddini öneren görüşe,
Katılan sanık ... hakkında taksirle birden fazla kişinin yaralanmasına neden olma suçundan verilen mahkumiyet hükmünün mağdurlar ... ve ... hakkında 02/10/2010 tarihinde düzenlenen genel adli muayene raporunda darp izi olmadığı, yine 23/11/2010 tarihli Adli Tıp Kurumundan alınan raporda tıbbi müdahaleye mahal bulunmadığı şeklindeki tespitler karşısında, eylemin TCK"nın 89/1. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği gerekçesiyle bozma öneren görüşe,
Mağdurlardan ..."ın şikayet dilekçesinde kızı ..."ın, oğlu ..."ın ve kendisinin yaralandığını ve şikayetçi olduğunu belirtmesi ve herhangi bir tıbbi müdahale ve harici bulgu bulunmayan hallerde de kişinin vücuduna acı veren veya sağlığının ya da algılama yeteneğinin bozulmasına yol açan durumların da yaralanma olarak kabulünde isabetsizlik bulunmadığından suç niteliği yönünden bozma öneren görüşe;
İştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların sübuta, mahkumiyetin yerinde olmadığına, beraatlerine karar verilmesi gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin tebliğnamedeki isteme aykırı olarak ONANMASINA, 28/02/0014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.