Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2010/21121 Esas 2013/9691 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Ceza Dairesi
Esas No: 2010/21121
Karar No: 2013/9691
Karar Tarihi: 03.04.2013

Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2010/21121 Esas 2013/9691 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi         2010/21121 E.  ,  2013/9691 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Tehdit, hakaret
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile
    suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
    Sanığa yükletilen tehdit ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
    Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunlarda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
    Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
    Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
    Ancak,
    a) Sanığın adli sicil kaydına esas eski hükümlülüklerinden, daha ağır cezayı içeren Ondokuzmayıs Asliye Ceza Mahkemesi"nin 09.09.2002 tarihli, 2001/113 E. -2002/75 K. sayılı ilamı ile verilen adli para cezasına ilişkin hükümlülüğünün tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
    b) TCK"nın 53/l-(c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve 53/1-a,b,d ve e maddelerindeki hak yoksunlukları bakımından mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının düşünülmemesi,
    Kanuna aykırı, sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılıklar, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte yanılgılar olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktaları tebliğnameye aykırı ve sonuç olarak,
    a) Tekerrürle ilgili hüküm fıkralarına, “Sanık, Ondokuzmayıs Asliye Ceza Mahkemesi"nin 09.09.2002 tarihli, 2001/113 E. -2002/75 K. sayılı ilamı ile verilen adli para cezasına mahkumiyetine ilişkin hükümlülüğü nedeniyle mükerrir olduğundan” cümlesi eklenmek,

    b) Sanık hakkında 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin hüküm fıkralarının da, “Sanığın TCK"nın 53/l-(c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve 53/1 – a,b,d ve e maddelerindeki hak yoksunlukları bakımından mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına”, biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükümler, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1.madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322.maddesi uyarınca davanın esasına, 03/04/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


















    LG

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.