Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/19090 Esas 2019/12776 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
ASIL DOSYADA DAVACI : ...
BİRLEŞEN DOSYA DAVACILARI :
ASIL VE BİRLEŞEN DOSYA DAVALILARI :

Taraflar arasındaki asıl ve birleşen dosyada alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı asıl davanın kısmen kabulüne kısmen reddine, birleşen davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde asıl ve birleşen dosya davalıları avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı asıl davada, 10.800,00 TL’nin tahsilini istemiş, birleşen davada davacılar ise 9.300,00 TL’nin tahsiline karar verilmesini talep etmiş, mahkemece, 17.9.2015 tarihinde asıl davanın kısmen kabulüne, 806,00 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile müteselsilen davalılardan alınarak davacıya verilmesine, birleşen davanın ise kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davalıların asıl davaya ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde; 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı Yasa ile HUMK.nın 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı Yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasanın derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalılar tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL’yi geçmediğinden HUMK.nın 5219 sayılı Yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davalıların temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle, miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalıların birleşen davaya ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde; kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalıların yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalıların asıl davaya ilişkin temyiz dilekçesinin REDDİNE, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı olan 436,79 TL. kalan harcın temyiz eden davalılardan alınmasına, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 18/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.