MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, asıl borçlusu dava dışı üçüncü kişinin olduğu kredi kartı sözleşmesine davalının kefil olduğunu, kredi kartının dava dışı asıl borçlu tarafından ödenmemesi nedeniyle asıl borçlu hakkında icra takibi yaptıklarını ve icra takibi sonucu asıl borçlunun borcu ödeyecek malının tespit edilemediğini belirterek; 5.000 TL asıl alacak olmak üzere 10.465,49 TL "nin dava tarihinden itibaren işleyecek yıllık % 50,40 akdi faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, sözleşmeyi imzaladığı sırada limit kısmının dolu olmadığını,sonradan davacı tarafından doldurulduğunu belirterek davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davalının imzaladığı kredi kartı sözleşmesine kefalet limitinin sonradan yazılması nedeniyle kefalet sözleşmesinin geçersiz olduğu ve davanın bu nedenle esastan reddine karar verilmesi gerekirken kısa kararda sehven davanın itirazın iptali davası olarak değerlendirilerek hak düşürücü süre nedeniyle reddine karar verildiği belirtilerek davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 2009/19-109 Esas ve 2009/123 Karar sayılı ilamında değinildiği üzere, 10.04.1992 tarih, 1991-7 Esas 1992-4 Karar Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı, hakimin tefhim etmiş olduğu kısa kararla gerekçeli kararın uyum içinde olması gerektiğini öngörmektedir. Yargı erkinin görev ve yetkisi, Anayasa ile yasaları amaçlarına uygun olarak yorumlayıp uygulamak, keza İçtihadı Birleştirme Kararlarının bağlayıcılığını gözetmekten ibarettir. Kısa kararla gerekçeli karar arasındaki çelişkiye cevaz verilmemesinin amacı, Kamunun mahkemelere olan güveninin sarsılmamasına yöneliktir. Tefhim edilen hüküm başka, gerekçeli karardaki hüküm başka ise bu durumun mahkemelere olan güveni sarsacağı tartışmasızdır.
Öyle ki, İçtihadı Birleştirme Kararında bu konuya çok büyük bir önem verilmiş, çelişkinin varlığı tespit edildiği takdirde, başka hiçbir incelemeye gerek görülmeksizin ve tarafların bu konuyu temyiz sebebi yapıp yapmadıklarına bakılmaksızın kararın salt bu nedenle bozulması gerektiğine işaret edilmiştir. Ayrıca 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 298/2. maddesinde gerekçeli kararın tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamayacağı hükmü getirilmiştir.
Somut uyuşmazlıkta açıklanan yasal düzenleme gözetilmeyerek gerekçe ile gerekçeli kararın hüküm fıkrası arasında çelişki oluşturulması, HMK"un 297 ve 298/2. maddesi gereğince bozmayı gerektirir.
2-Bozma sebebine göre davacının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Mahkeme kararının yukarıda 1.bentte açıklanan nedenle BOZULMASINA; 2.bentte açıklanan nedenle davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, 04.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.